Tego dnia 1895 roku w Paryżu odbyła się publiczna degradacja Alfreda Dreyfusa
Sprawa Alfreda Dreyfusa, jak się później okazało niesłusznie skazanego na karę dożywocia za zdradę na rzecz Niemiec – wydarzenia te, które odbiły się szerokim echem w całej Francji, stając się przyczyną niespotykanego dotąd kryzysu politycznego i społecznego, określono mianem Afery Dreyfusa.
W październiku 1894 roku Dreyfus został aresztowany pod zarzutem zdrady na rzecz Niemiec. Koronnym dowodem w procesie był rękopis pisma do ambasady niemieckiej, przypisywany jemu właśnie i przysięga jednego świadka oskarżenia. Wyrokiem sądu wojskowego Dreyfus skazany został na dożywotni karny obóz na Wyspie Diabelskiej w Gujanie w Ameryce Południowej.
Po kilku latach ujawnił się faktyczny autor listu szpiegowskiego (był nim major Esterhazy), jednakże wyżsi oficerowie armii, w tym kapitan francuskiego wywiadu Hubert-Joseph Henry, usiłowali ukryć swoje błędy fabrykując fałszywe dowody winy niesłusznie oskarżonego.
Wkrótce Emil Zola opublikował na łamach gazety L’Aurore, artykuł J’accuse! (Oskarżam!) z apelem o uniewinnienie Dreyfusa. W jego obronę zaangażowało się wielu uczonych i pisarzy, m.in. Marcel Proust, Anatol France, Vilfredo Pareto i Georges Clemenceau. Rozgorzał wówczas wielki spór, który podzielił społeczeństwo francuskie. Emila Zolę za „zniesławienie armii” skazano na rok więzienia i zmuszono pogróżkami do ucieczki do Wielkiej Brytanii, lecz w 1899 r. Dreyfus został z powrotem przewieziony do Francji i ponownie odbył się jego proces.
Sąd wiedząc o matactwie wywiadu i braku winy oskarżonego, broniąc osobliwie wówczas pojmowanego „honoru armii” skazał Dreyfusa na karę 10 lat więzienia, zaliczając mu na poczet kary dotychczasowe 5 lat spędzone na wyspie. W wyniku nacisku zdegustowanej opinii publicznej, oskarżony został ułaskawiony przez prezydenta. Dopiero w 1906 r. Alfred Dreyfus doczekał się pełnej rehabilitacji i przywrócenia do wojska w stopniu majora, oraz został odznaczony Legią Honorową.
Stan zdrowia wynikający z wieloletniego pobytu na Diabelskiej Wyspie wymusił na Dreyfusie odejście z armii. W roku 1914 major Alfred Dreyfus, mimo zaawansowanego wieku, wstąpił do wojska jako ochotnik, by jako dowódca artylerii podczas trwania I Wojny Światowej dosłużyć się stopnia pułkownika.
Rysunek autorstwa Henri Mayera przedstawiający degradację kapitana Alfreda Dreyfusa umieszczony na okładce dziennika Le Petit Journal z 13 stycznia 1895 roku.
