Tego dnia 1514 roku miała miejsce bitwa pod Orszą
Bitwa pod Orszą 1514 roku to starcie w trakcie wojny litewsko-moskiewskiej.
W lipcu 1514 roku wojska moskiewskie zdobyły Smoleńsk. Zygmunt I był w trudnej sytuacji, gdyż Maksymilian Habsburg zaoferował Wasylowi III sojusz, który miał być skierowany przeciwko Jagiellonom.
W drugiej połowie sierpnia 1514 roku, z Wilna wyruszyła wielka armia polsko-litewska, która miała odzyskać Smoleńsk. Liczyła ona około 35 000 żołnierzy, w której skład wchodziło 15 000 pospolitego ruszenia litewskiego, 14 000 zaciężnej jazdy oraz 3 000 piechoty z Polski. Dowództwo sprawował hetman litewski książę Konstanty Ostrogski.
Przeczytaj artykuł: Wojna, sztuka i polityka – skutki bitwy pod Orszą
Do spotkania obu armii doszło 8 września pod Orszą i tak doszło do walnej bitwy.
Wojska polsko-litewskie w sile około 35 000 uszykowane zostały starym obyczajem polskim w taki sposób, żeby rozstrzygnięcie nastąpiło w centrum – tu miało nastąpić związanie walką sił wroga i rozbicie go przez atak ciężkiej jazdy ze skrzydła.
Dodatkowo Ostrogski postawił wykorzystać walory terenu i wąwóz obsadził kilkoma rotami piechoty wspartej artylerią, na wypadek, gdyby udało się wciągnąć tu siły wroga.
Na przeciw wyruszyła armia moskiewska w sile około 80 000 ludzi pod dowództwem kniazia Iwana Czeladina.
Około południa ruszyła do ataku armia moskiewska licząca około 40-80 000 ludzi.
Zacięta walka trwała w najlepsze, raz po raz ścierały się ze sobą chorągwie jazdy. Na prawe skrzydło polsko-litewskie natarła jazda kniazia Andrieja Oboleńskiego, która w dalszej walce została wsparta siłami wojewody Temki Rostowskiego. Wobec przewagi wroga Ostrogski zarządził pozorowany odwrót w stronę wąwozu, aby wciągnąć Moskwicinów w zasadzkę.
Przynęta została połknięta, jazda moskiewska ruszyła w pościg kierując się do wąwozu paszyńskiego prowadzącego do Dniepru. Gdy Moskwiczanie wjechali do wąwozu zbijając swe szeregi w jedna wielką masę ludzi i koni z dwóch stron posypała się na nich lawina kul wystrzelonych z rusznic oraz dział. Podczas gęstego ostrzału zginął Iwan Temko Rostowski, zginął też kniaź Andriej Oboleński.
To przechyliło szalę na stronę Ostrogskiego, hetman ruszył z całymi siłami, by wykorzystać osłabienie. Impet natarcia centrum zmiótł siły Czeladina.
Około godziny 18:00 bitwa była już zakończona, do północy trwała pogoń za niedobitkami. W ręce zwycięzców wpadł obóz wroga z licznymi dobrami i wielu jeńców.
Hetman Ostrogski za zasługi spod Orszy otrzymał wiele przywilejów, a przez współczesnych nazwany Scypionem Ruskim.
„Wojska polsko-litewskie w sile około 35 tys. uszykowane zostały starym obyczajem polskim w taki sposób, żeby rozstrzygnięcie nastąpiło w centrum – tu miało nastąpić związanie walką sił wroga i rozbicie go przez atak ciężkiej jazdy ze skrzydła.” Z Wikipedii. Czy ktoś może mi wytłumaczyć, dlaczego rozstrzygnięcie ma nastąpić w centrum, skoro planowany jest rozbicie atakiem jazdy ze skrzydła. Czytacie co kopiujecie?