Tego dnia w 660 roku p.n.e., legendarny cesarz Jimmu rozpoczął epicką podróż z Kyushu na Honshu, kierując się boską siłą ku założeniu nowej stolicy, co legitymizowało początek ery cesarskiej w Japonii. Według tradycji to data założenia Japonii
Cesarz Jimmu, mityczny założyciel Japonii, według japońskiej legendy przewodził epickiej migracji z Kyushu na Honshu, gdzie ustanowił stolicę w Yamato, inaugurując erę cesarską. Dzień ten jest symbolicznie traktowany jako data założenia Japonii. Choć jego życiorys opiera się głównie na mitach, Jimmu nadal symbolizuje jedność narodową i kontynuację cesarskiej linii władzy. Jego panowanie, inspirowane boską wolą, miało być wzorcem harmonii społecznej i sprawiedliwości, umacniając tożsamość narodową Japonii.
Cesarz Jimmu
Jimmu, według japońskiej tradycji, jest mitycznym pierwszym cesarzem Japonii, uznawanym za legendarnego założyciela państwa japońskiego. Według Kojiki i Nihon Shoki, Jimmu urodził się jako Kamu Yamato Iware Biko no Mikoto w 711 roku p.n.e. Jego matką była bogini słoneczna Amaterasu, a ojcem bóg morski Susanoo.
Według legendy, Jimmu przewodził migracji ludów z wyspy Kyushu na Honshu, gdzie ostatecznie ustanowił swoją stolicę w Yamato. Jego panowanie uważane jest za początek ery cesarskiej w Japonii, choć historycy mają wątpliwości co do autentyczności tych wydarzeń.
Jimmu jest często przedstawiany jako mądry i sprawiedliwy władca, który wprowadził w Japonii porządek i jedność. Jego działania miały być inspirowane boską wolą, a jego rządy miały być oparte na zasadach harmonii społecznej i sprawiedliwości.
Choć wiele detali z życia Jimmu jest oparte na mitach i legendach, jego postać nadal odgrywa ważną rolę w japońskiej kulturze i tradycji. Jego imię jest często używane jako symbol jedności narodowej i kontynuacji cesarskiej linii władzy w Japonii. Pomimo braku pewności co do historyczności jego postaci, dla Japończyków Jimmu pozostaje ważnym i szanowanym mitem narodowym, symbolizującym początki ich państwa i tożsamości narodowej.
Migracja cesarza Jimmu
Według japońskiej mitologii, migracja cesarza Jimmu z wyspy Kyushu na Honshu jest opisywana jako epickie przedsięwzięcie, które stało się kluczowym momentem w historii Japonii. Legenda głosi, że w 660 roku p.n.e., Jimmu wraz ze swoim ludem wyruszył w podróż przez morza i góry, kierując się na wschód z wyspy Kyushu na główną wyspę Honshu. Ta ekspedycja miała być odpowiedzią na pragnienie rozszerzenia terytorium i poszukiwanie nowych ziem dla swojego ludu.
Podróż była trudna i pełna wyzwań, a Jimmu miał być prowadzony przez boską siłę, która chroniła go i jego lud w trakcie podróży. Według legendy, bogowie wspierali ich, chroniąc przed niebezpieczeństwami i otwierając drogę przez góry i morza.
Po wielu miesiącach wędrówki Jimmu i jego lud dotarli na Honshu i osiedlili się w regionie Yamato, gdzie później założyli swoją stolicę. To wydarzenie miało ogromne znaczenie dla historii Japonii, ponieważ oznaczało rozpoczęcie procesu kształtowania się centralnej władzy i jedności politycznej na obszarze wysp japońskich.
Data założenia Japonii i początki państwa
Według japońskiej mitologii, cesarz Jimmu jest uznawany za założyciela Japonii. Legenda głosi, że w 660 roku p.n.e. Jimmu przewodził swojemu ludowi w migracji z wyspy Kyushu na Honshu, gdzie założył stolicę w Yamato. Jego podbój nowych ziem miał charakter mityczny, opatrzony boską asystą.
Wędrując przez trudne tereny, Jimmu i jego lud mieli otrzymywać wsparcie od bogów, co pozwoliło im pokonywać przeszkody. Po osiedleniu się w Yamato, Jimmu miał wprowadzić ład i jedność w Japonii, sprawując sprawiedliwe rządy.
W Nihongi opisana jest dalsza podróż cesarza Jimmu, legendarnego założyciela Japonii, po spotkaniu z braćmi Ukeshi. Po przyjęciu gościnnie przez trzy bóstwa ziemskie, Jimmu kontynuował swoją podróż. Ostatecznie dotarł do miejsca zwanego Yoshino, gdzie na początku nie napotkał oporu. Jednakże później stanął naprzeciw armii przeciwnika, obawiając się porażki.
W swoim śnie Jimmu został nawiedzony przez boginię Amaterasu, swoją przodkinię, która nakazała mu pokonać wrogów za pomocą zaklęcia. Aby to uczynić, cesarz musiał złożyć bogom ofiary w naczyniach wykonanych z gliny z góry Kagu, która znajdowała się za liniami nieprzyjacielskiej armii.
Potomek Amaterasu powierzył misję przedostania się na tyły wrogiej armii dwóm wysłannikom, którzy udali się do wykonania zadania przebrani za staruszków. Po dwóch udanych podróżach wysłannicy dostarczyli materiał potrzebny do wykonania osiemdziesięciu ofiarnych naczyń.
Następnie Jimmu złożył ofiary bogom i odprawił wróżby, które przyniosły pomyślne wyniki. Po tych wydarzeniach Jimmu pokonał plemię Shiki, a starszy brat Eshiki odmówił uznania zwierzchnictwa. Jednak młodszy brat Otoshiki złożył mu hołd.
Wkrótce doszło do ostatecznej konfrontacji z Nagasunehiko, który wcześniej zmusił armię Jimmu do odwrotu. Po zaciętej bitwie Nagasunehiko został pokonany, a Jimmu podbił kolejne krainy, stając się pierwszym cesarzem Japonii.
Panowanie cesarza Jimmu
Jimmu osiadł w mieście Kashihara, gdzie wg. Nihongi 11 lutego 660 roku p.n.e. miała miejsce intronizacja. Zmarł w wieku stu dwudziestu siedmiu lat i został pochowany na górze Unebi w Yamato.
Choć opowieść ta jest mocno zakorzeniona w japońskiej kulturze, historycy traktują ją jako mitologiczną narrację, mającą bardziej symboliczne niż historyczne znaczenie. Pomimo tego, mit o założeniu Japonii przez cesarza Jimmu odgrywa istotną rolę w narodowej tożsamości Japonii, symbolizując ciągłość i jedność narodu.
Jimmu jest obecnie uznawany jako pierwszy cesarz Japonii, a data jego objęcia władzy, choć mitologiczna, jest uznawana za początek ery cesarskiej w japońskiej historii. Ta mitologia podkreśla znaczenie cesarskiej linii władzy oraz mitologiczne pochodzenie i legitymację japońskiego państwa, umacniając tym samym tożsamość narodową.
Migracja Jimmu do Honshu jest często interpretowana jako symboliczna podróż, która podkreślała jego boskie pochodzenie i zdolność do pokonywania przeszkód w celu osiągnięcia swojego celu, co stało się fundamentem jego późniejszego panowania jako pierwszego cesarza Japonii.
Źródła:
- Aston William G., Nihongi: Chronicles of Japan from the Earliest Times to A.D. 697 [Nihon Shoki], London, The Japan Society of the UK 1896.
- Brownlee John S., Japanese Historians and the National Myths, 1600–1945: The Age of the Gods, Vancouver, University of British Columbia Press 1997.
- Nussbaum Louis Frédéric, Japan Encyclopedia, Harvard University Press 2002.
Fot. Jimmu obserwuje odlatującego Yatagarasu, kruka-przewodnika, podczas wyprawy na wschód
