Podczas 43 sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa, która odbyła się na przełomie czerwca i lipca 2019 r. w Baku – stolicy Azerbejdżanu, zdecydowano o powiększeniu Listy Światowego Dziedzictwa o kolejne cenny obiekty. Wśród nich znalazł się także obiekt z Polski.
Krzemionki Opatowskie – to neolityczne kopalnie pasiastego krzemienia, zachowane w północno – wschodniej części województwa świętokrzyskiego, w centralnej Polsce, w powiecie ostrowieckim i opatowskim, na terenie gmin: Bodzechów, Ćmielów oraz Ożarów.
W ciągu 10 – dniowych obrad Komitetu, przedstawiciele państw członkowskich podejmowali kluczowe decyzje dotyczące ochrony na świecie dóbr kultury i przyrody. W 2017 r. Polska złożyła wniosek o wpis Krzemionkowskiego regionu pradziejowego wydobycia krzemienia pasiastego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Na tegorocznej sesji Polskę reprezentowali przedstawiciele: Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Ministerstwa Środowiska, Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Polskiego Komitetu ds. UNESCO oraz Narodowego Instytutu Dziedzictwa.
Celem obrad był ciąg dalszy dyskusji o odbudowie dziedzictwa kultury i upowszechnieniu postanowień Rekomendacji Warszawskiej w sprawie odbudowy i rekonstrukcji dziedzictwa kultury, która została przyjęta podczas międzynarodowej konferencji, mającej miejsce w dniach 6 – 8 maja 2018 r. na Zamku Królewskim w Warszawie.
Krzemień był dla ludzi neolitu kamieniem bardzo przydatnym: twardy, ale dający się łatwo łupać, miał ostre krawędzie, dzięki czemu używany był do ciecia. Wytwarzano z niego siekiery, a z kamiennych wiórów – noże czy sierpy. Przydatność takich przedmiotów dla człowieka pradziejowego była ogromna, nic więc dziwnego, ze zapotrzebowanie na krzemień stale rosło, wpływając zarówno na rozwój górnictwa jak i metod obróbki kamienia. W Krzemionkach Opatowskich narzędzia z krzemienia były najpewniej produkowane wręcz na masowa skalę, a wykonywano je z wydobywanego tu charakterystycznego krzemienia pasiastego.
Obszar o powierzchni 349,2 ha, składa się z czterech części: głównego pola górniczego w Krzemionkach Opatowskich, dwóch mniejszych pól górniczych w Borowni i Koryciźnie oraz stałej osady górników prehistorycznych w Gawrońcu.
Kompleks Krzemionek jest jednym z największych znanych ludzkości ośrodków przemysłowego dziedzictwa archeologicznego pradziejów. Jego unikatowość polega na czytelnym zachowaniu śladów aktywności człowieka, która była skupiona na wydobyciu oraz przetwarzaniu krzemienia na większym obszarze.
Na Listę Światowego Dziedzictwa wpisano m.in.: kopalnie rud ołowiu, kopalnie srebra i cynku z systemem gospodarowania wodami podziemnymi w Tarnowskich Górach. Polska ma obecnie 16 obiektów wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, m.in.: Stare Miasto w Warszawie, oraz starówki w Toruniu i Krakowie.
A Krzemionki Opatowskie to już 16 obiekt z Polski, który uwzględniono w tym zestawieniu najcenniejszych zabytków ludzkości oraz tworów natury na naszej planecie.
Fot. Krzemionki.pl
Karolina Deska
