Państwowy Urząd Repatriacyjny został powołany do życia w Lublinie na mocy dekretu PKWN z dnia 7 października 1944 roku. Jego początkowym zadaniem miała być organizacja tzw. repatriacji, a z czasem zakres obowiązków został poszerzony. W lutym 1945 roku Zarząd Centralny PUR przeniesiono do Łodzi, gdyż uznano, że z tego miejsca będzie łatwiej kierować powierzonymi zadaniami na terenie całej Polski. PUR miał przeprowadzić repatriację ludności polskiej ze Związku Radzieckiego i państw zachodnich oraz repatriację ludności niemieckiej z granic Polski jak i zasiedlić tzw. Ziemie Odzyskane.
Na Pomorze Zachodnie w dniu 4 kwietnia 1945 roku przybyły równocześnie dwie grupy operacyjne – szkolone w Łodzi, które zatrzymały się w Pile i Stargardzie, tworząc tam pierwszy Punkt Etapowy oraz Oddział Obwodowy. W ciągu maja i czerwca powstały kolejne placówki PUR w Nowogardzie, Myśliborzu, Choszcznie, Goleniowie, Lipianach, Kamieniu i Gumieńcach. Z kolei w Szczecinie zorganizowano Punkt Etapowy. W międzyczasie dnia 5 maja 1945 roku kolejna grupa operacyjna trafiła do Koszalina, gdzie niecałe dwa tygodnie później została przekształcona w Obwodowy Oddział PUR, a po kolejnym miesiącu w Oddział Okręgowy. Natomiast grupa z Piły przeniosła się do Szczecinka, gdzie również utworzono Oddział Obwodowy. Każdy z nich, mimo iż prowadził własną politykę organizacyjną i administracyjną, podlegał bezpośrednio Zarządowi Centralnemu PUR w Łodzi. Aby usprawnić działalność własnych instytucji ZC PUR w dniu 18 lipca 1945 roku wydał zarządzenie wprowadzające zmiany organizacyjne i terytorialne. Przeczytać w nim można, że „kasuje się Obwodowy Oddział PUR w Szczecinku, a powiaty Szczecinek, Drawsko, Wałcz włącza się do Okręgowego Oddziału PUR w Koszalinie. Kasuje się Obwodowy Oddział PUR w Starogardzie i tworzy się Okręgowy Oddział w Szczecinie, obejmujący powiaty Szczecin, Kamień, Nowogard, Starogród, Choszczno, Pyrzyce, Myślibórz, Gryfin i Królewską Górę, zaś powiaty Greifenberg i Ławiczka włącza się do Okręgowego Oddziału PUR w Koszalinie”. Zgodnie z zapisami powyższego zarządzenia opartego na uchwale Rady Ministrów z dnia 7 lipca 1945 roku w sprawie podziału administracyjnego Ziem Odzyskanych w zakresie kompetencji Okręgowego Oddziału w Szczecinie znalazły się powiaty: Szczecin, Kamień, Nowogard, Stargard, Choszczno, Pyrzyce, Myślibórz, Gryfino i Chojna. Do Okręgowego Oddziału w Koszalinie zaliczono powiaty: Szczecinek, Drawsko, Wałcz, Gryfice i Łobez z kolei Lębork, Bytów, Miastko, Sławno i Słupsk przeszły pod administrację Okręgowego Oddziału PUR w Gdańsku. Natomiast jeżeli chodzi o powiaty Złotów i Człuchów to te znalazły się pod zarządem oddziału w Bydgoszczy. Jednak już w następnych tygodniach podjęto decyzję, na polecenie Zarządu Centralnego PUR, aby Oddziały Okręgowe swoją siedzibę miały w mieście, w którym znajduje się Urząd Pełnomocnika Rządu. I tak dnia 10 października 1945 roku ZC PUR wydał nowe zarządzenie w sprawie zmiany organizacji Oddziałów PUR na Ziemiach Odzyskanych. Możemy w nim przeczytać, że „Przekształca się Okręgowy Oddział PUR w Szczecinie na ekspozyturę Oddziału Okręgowego PUR w Koszalinie z tym, że terenowo ekspozytura ta obejmuje swoją działalnością miasto Szczecin oraz obszar leżący po zachodniej stronie rzeki Odry włączony do administracji polskiej. Z uwagi na specjalny charakter tej ekspozytury kieruje nią Naczelnik mianowany i zwalniany na wniosek Naczelnika Okręgowego Oddziału PUR w Koszalinie przez Dyrektora Zarządu Centralnego PUR”. Z kolei instrukcja wydana przez Zarząd Centralny w dniu 30 maja 1945 roku dokonała podziału komórki koszalińskiej na 8 działów. Były to kolejno: Sekretariat, Dział Ogólny, Prawny, Planowania i Statystyki, Osadnictwa, Etapowy, Transportowy i Zdrowia.
W związku z koniecznością skoordynowania działalności placówek PUR i przystosowania ich do organizacji administracji państwowej na Pomorzu Zachodnim, w grudniu 1945 roku doszło do połączenia jednostek w Koszalinie i Szczecinie w jeden Oddział Okręgowy z siedzibą w Koszalinie, który w roku następnym został przeniesiony do Szczecina już w randze Oddziału Wojewódzkiego. Natomiast dnia 15 lipca 1945 roku również w Szczecinie powołano do życia specjalny punkt etapowy, który przeznaczono do przyjmowania repatriantów polskich powracających z Zachodu. Do sierpnia tego samego roku istniały i działały obok siebie Inspektoraty Osadnictwa i Punkty Etapowe, których część zadań była podobna do siebie. Sprawę tą uregulowano decyzją ZC PUR z dnia 13 sierpnia, mówiącą o konieczności utworzenia powiatowych Oddziałów PUR, w skład których weszły Inspektoraty Osadnictwa jako tzw. Referaty. Tydzień później wydano instrukcję dotyczącą kwestii organizacji i podziału czynności Oddziałów Powiatowych. Zgodnie z jej treścią zostały one podzielone na 8 referatów.
