Poczet żołnierzy wyklętych, Mateusz Saweczko
Krwi nie żal./Dopóki mogę/swej broni nie złożę/gnam do utraty tchu./Sił nie żal./Bóg, honor, Ojczyzna/Twe rany zabliźnią./Tak mi dopomóż Bóg – śpiewała Kasia Kowalska w piosence Niezłomni, powstałej w ramach projektu Panny wyklęte. Mateusz Saweczko w swojej książce stworzył poczet żołnierzy wyklętych. Ludzi, którzy nie złożyli swej broni, walcząc do ostatniej kropli krwi.
Książkę wydało w roku 2014 warszawskie wydawnictwo Capital. Wydana w miękkiej oprawie, wzbogacona na obwolucie – jak i wewnątrz tekstu – o zdjęcia – niektórych przynajmniej – swych bohaterów.
312 stron tekstu zostało podzielone na dwie części. Pierwsza z nich stanowi o organizacjach podziemnych. Czytelnik znajdzie tam najważniejsze informacje o powstaniu i działalności Armii Krajowej, Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj, Konspiracyjnego Wojska Polskiego, Narodowych Sił Zbrojnych, Narodowego Zjednoczenia Wojskowego, ,,NIE’’, Zrzeszenia ,,Wolność i Niezawisłość”. Najważniejsze akcje danych organizacji, ich dowódcy – między innymi te właśnie dane można w pierwszej partii Pocztu… znaleźć.
Część druga książki Mateusza Saweczki, to biogramy poszczególnych Żołnierzy Wyklętych. Mamy więc Witolda Pileckiego, Antoniego Żubryda, Józefa Kurasia, Danutę Siedzikównę, której szczątki zostały niedawno, bo na początku 2015 – zidentyfikowane.
W ,,Słowie wstępnym’’ do swojej książki, Mateusz Saweczko przedstawia się jako ,,młody narodowiec, miłośnik historii i zaciekły wróg każdego przejawu lewicowości”. Powodem, dla którego zdecydował się swoją książkę napisać, była – po pierwsze – chęć oddania hołdu Żołnierzom Wyklętym. Dwoma pozostałymi powodami, o których informuje autor we wstępie – była zarówno chęć odpowiedzenia na kłamstwa otaczające postaci Wyklętych, jak i fakt, iż nie jest łatwo znaleźć informacje na ich temat.
Jest to książka popularnonaukowa, tak więc trudno od wymagać, by autor opierał się na badaniach naukowych i archiwaliach. Jednak, jeśliby przestudiować bibliografię – strona www.wikipedia.org pojawia się w niej bardzo, bardzo często. Osobiście podchodzę do wikipedii z dużą dozą ostrożności – nie wszystkie informacje w niej zawarte są wiarygodne. W zasadzie bardzo częste wykorzystywanie bodaj najpopularniejszej internetowej encyklopedii jest jedynym zarzutem, jaki mogłabym postawić tej książce. Pomysł zebrania życiorysów bardziej znanych z Żołnierzy Wyklętych oraz tych z nich, którzy wydali się autorowi – jak sam napisał – najlepszymi wzorami patriotów, zaznaczając, iż jest to jego subiektywna ocena – w formie Pocztu – jest pomysłem godnym pochwały. A ocena? 5 na 6. Punkt odjęty za tę nieszczęsną wikipedię.
Ocena recenzenta: 5/6
Helena Sarna
