TEORIA II – ODRZUCONA (?)
TEORIA III – RAK
Wreszcie dochodzimy do tematu, do którego odnosi się tytuł niniejszej pracy – „Rak po korsykańsku”. Teoria o śmierci na nowotwór, mimo że jest najstarsza, okazuje się jednak najbardziej prawdopodobna. Pierwszy dowód dostarcza nam raport z ekshumacji Napoleona, który został przygotowany przez Antommarchiego, Arnotta i innych brytyjskich lekarzy. Wynika z niego jasno, że denat zmarł na raka żołądka. Na tę samą chorobę zmarł ojciec Napoleona, jego siostra i brat. Przeprowadzający autopsję nie mogli za to porozumieć się co do ustaleń dotyczących wielkości i stanu wątroby. Analizując dokumentację medyczną, naukowcy znaleźli mocne dowody na wystąpienie u Napoleona raka żołądka, miedzy innymi: szybką utratą masy ciała, brzuch pełen ziarnistej substancji ( wskazuje na krwawienie z przewodu pokarmowego). U Napoleona odkryto też dwa wielkie wrzody żołądka, z których jeden przebijał się do wątroby i wszystko wskazuje na to, że u cesarza wystąpiły silne przerzuty. Jedną z przyczyn choroby mogło być prawdopodobnie spożywanie dużej ilości żywności konserwowanej solą i mała liczba świeżych warzyw i owoców w diecie wodza, spędzającego życie na polach bitewnych. Podobne przypuszczenia wysnuli w 2005r. Szwajcarzy, którzy ustalili, że podstawową przyczyną śmierci Napoleona był rak żołądka. Opierając się na pamiętnikach wygnańców, lekarze szwajcarscy ustalili, że cesarz w chwili śmierci ważył 76 kg, podczas gdy rok wcześniej 91 kg, co potwierdza autopsję dokonaną przez Antommarchiego i jest dowodem na raka, przy którym chory szybko traci wagę.
Amerykańscy naukowcy
Teorię III uzupełniają jeszcze dowody zebrane przez naukowców z amerykańskiej Nature Clinical Practice Gastroenterology & Hepatology. Jak powiedział szef badań, Robert Genta z University of Texas Southwestern, nowotwór był tak zaawansowany, że nawet przy dzisiejszej wiedzy i poziomie medycyny Napoleon przeżyłby jeszcze może tylko rok. Potwierdzono wyniki autopsji, w której stwierdzono, że w żołądku imperatora doszło do dwóch perforacji powrzodowych. Jedna duża ograniczyła się tylko do żołądka, druga (mniejsza) rozciągała się od ściany żołądka aż do wątroby. Zespół Genty porównał ich opisy ze współczesnymi zdjęciami (50 łagodnych wrzodów i 50 nowotworów), stwierdzając, że były to obszary zrakowaciałe. Była to masywna zmiana, rozciągająca się od części wpustowej do odźwiernika żołądka. Miała przynajmniej 10 cm długości. Same rozmiary sugerują, że lezja ta była nowotworem. Według lekarzy, u Napoleona pojawiły się już przerzuty.. Chociaż wiadomo, że ojciec cesarza również zmarł na nowotwór żołądka, przypadłość Bonapartego była skutkiem infekcji bakteryjnej prowadzącej do owrzodzenia.
TEORIA III – POTWIERDZONA
W świetle przedstawionych analiz oraz przy dzisiejszym poziomie medycyny nie można już mieć wątpliwości, że cesarz Napoleon zmarł na raka żołądka, wywołanego przez infekcję bakteryjną spowodowaną niezdrową dietą. Niewykluczone, że rak wystąpiłby później, z racji dziedziczności tej przypadłości przez Bonapartych. Okoliczności śmierci nie zabierają jednak nic z blasku, który towarzyszy władcy Francuzów od 2 stuleci, a wręcz podnoszą jego glorię i tworzą mit męczennika, który umarł na wygnaniu, ponieważ, jak sam uważał, „umierał przedwcześnie, zamordowany przez angielską oligarchię i wynajętego przez nią zabójcę (sir Hudsona Lowe’a – przyp. Damian Bączkiewicz)”. Napoleon nie mógł jednak wiedzieć, że już w kilkadziesiąt lat po jego śmierci na jego ostatecznym grobie pod sklepieniem w Pałacu Inwalidów potomni napiszą: „Ta kopuła, to hełm na głowę giganta. Niech spoczywa w spokoju.”
Damian Bączkiewicz
Artykuł pierwotnie opublikowany 4 września 2014 roku
Bibliografia:
– „Napoleon odkłamany” Thiery Lentz, Mówią wieki 2009
– ‘’The Last Days of the Emperor Napoleon’’ Antommarchi F., London: Henry Colburn, 1825
– ‘’Empirowy Pasjans’’ Waldemar Łysiak
-‘’Kto zamordował Napoleona ?’’ Sven Forshufvud
– wspomnienia Marchanda, Las Casesa, Bertranda i de Montholona
– http://www.kryminalistyka.fr.pl/
-http://www.kopalniawiedzy.pl/
-wyniki badań współczesnych lekarzy m.in. z magazynu „Science et Vie”
-materiały zgromadzone na www.napoleon.org.pl
-http://pl.wikipedia.org/
