Tego dnia 1830 roku wybuchła rewolucja lipcowa we Francji
Rewolucja lipcowa była odpowiedzią na politykę króla Karola X, który starał się odtworzyć absolutyzm we Francji. Władca otaczał się osobami o konserwatywnych poglądach ( tzw. ultrasami), a w chwili ujawnienia liberalnego składu parlamentu skorzystał ze swoich wyjątkowych przywilejów. Były to tzw. ordynanse, czyli dekrety wydawane w sytuacjach szczególnie zagrażających państwu. Król wydał 5 takich dekretów, które między innymi zawieszały wolność prasy oraz przyznawały prawo wyborcze tylko najzamożniejszym.
Ordynanse króla spotkały się z oburzeniem społeczeństwa. 27 lipca studenci i robotnicy Paryża wznieśli barykady na ulicach, wzniecając protesty. Król zarządził zbrojne tłumienie buntów. Wielu żołnierzy przyłączyło się jednak do powstańców, którzy 28 lipca zdobyli ratusz. Rewolucja dobiegła końca dzień później.
Pomimo woli większości powstańców, którzy domagali się restauracji republiki, liberalna burżuazja zdołała przekonać ich do nowego monarchy. Został nim Ludwik Filip I, który tym samym rozpoczął okres, zwany w historii Francji monarchią lipcową. Był to czas wielu przemian w kraju na płaszczyźnie społecznej, politycznej, gospodarczej, a nawet kulturalnej. Przede wszystkim w tym okresie zaczął rozwijać się we Francji nowoczesny kapitalizm oraz kształtował parlamentaryzm.
