Tego dnia 1863 roku rozpoczęła się bitwa pod Gettysburgiem
Bitwa pod Gettysburgiem rozegrała się w trakcie wojny secesyjnej i jest uważana za najkrwawsze starcie tego konfliktu.
Zajrzyj też tu: Konflikt w USA, czyli prawdziwe przyczyny wojny secesyjnej
Wokół miasteczka rozlokowała się Armia Północnej Wirginii, licząca około 70 000 ludzi, dowodzona przez generała Roberta E Lee. Lee objął dowództwo nad armią w 1862 roku podczas kampanii Półwyspowej. Pomimo przewagi liczebnej i braku zaopatrzenia, Lee odebrał inicjatywę Armii Potomaku podczas bitwy siedmiodniowej, zmuszając ją do odwrotu przez rzekę Potomak. Niedługo po tym Lee ruszył na czele swojej armii, by odeprzeć kolejną inwazję wojsk Unii pod wodzą Johna Pope’a w drugiej bitwie pod Manassas.
Po dwóch znaczących zwycięstwach Lee zdecydował się przejść do ofensywy, aby odciążyć swój rodzinny stan Wirginię. Jego plany zostały przejrzane i Armia Potomaku wysłała prawie 90 000 ludzi przeciwko jego 40 000 żołnierzom pod miasto Sharpsburg w stanie Maryland.
Bitwa pod Antietam była najkrwawszym dniem w historii Ameryki. Żołnierze Lee utrzymali miasto po trzech falach ataków, a następnego dnia wycofali się z powrotem do Wirginii. Sfrustrowany wynikiem wojny Abraham Lincoln mianował innego czołowego generała Unii, Ambrose’a Burnside’a, i wysłał go za wojskami Lee.
Generał południowców nie dał się zaskoczyć i przyjął nadchodzące wrogie oddziały w pobliżu miasta Fredericksburg w Wirginii zadając Burnsideowi ciężkie straty, zmuszając go do odwrotu i rozlokowania się na zimę. Gdy zima dobiegała końca, w maju 1863 roku Lincoln wyznaczył innego dowódcę, Josepha Hookera, aby ponownie podjął walkę z Lee i wkroczył do Wirginii.
Lee podzielił swoją 60 000 armię i zaatakował siły Hookera liczące ponad 120 000 ludzi w pobliżu miasta Chancellorsville. To starcie stało się jego najbardziej znanym zwycięstwem w historii wojskowości, Lee pokonał kolejnego czwartego dowódcę Unii. Abraham Lincoln nie mógł uwierzyć w te wieści i gdy otrzymał wiadomość o wyniku bitwy był bardzo zaskoczony.
Podczas gdy każde ze zwycięstw Lee przybliżało Południe do zwycięstwa, to w 1863 roku szanse na sukces wciąż były bardzo małe. Zwycięstwa Unii w Tennessee spowodowały, iż Jankesi jeszcze bardziej przesunęli się na południe, a rząd federalny zaczął przypieczętowywać swoją przewagę nad rzeką Missisipi poprzez oblężenie miasta Vicksburg.
Prezydent Konfederacji Jefferson Davis chciał, aby Lee poszedł odciążyć oblężenie, ale Lee zaproponował inne rozwiązanie. Podobnie jak w 1862 roku, chciałby zaatakować Unię i przenieść działania wojenne na terytorium wroga. Południowcy pokładali ogromne nadzieję w armii Lee i zakładano, że jest on bliski wymuszenia na rządzie federalnym podjęcia rozmów pokojowych.
W czerwcu 1863 roku Armia Północnej Wirginii przeszła przez Maryland i wkroczyła do Pensylwanii. Armia Lee została pozbawiona swojej najlepszej kawalerii dowodzonej przez generała JEB Stuarta, który zamiast osłaniać i prowadzić rozpoznanie, postanowił zaatakować wojska unii na własną rękę. Lee w końcu otrzymał informację, że Armia Potomaku ruszyła do Pensylwanii, aby przeciwdziałać jego inwazji. Zatem pierwsza faza jego planu zaczęła się realizować.
Brygada piechoty zauważyła kawalerię Unii w okolicach miasta Gettysburg i następnego ranka, czyli 1 lipca postanowiła przeprowadzić rekonesans. W odległości 80 mil na północ od Waszyngtonu i w przededniu święta niepodległości, które przypada na 4 lipca, generał Lee był zdecydowany wciągnąć armię Unii do decydującej bitwy.
Pierwszego dnia walk południowcy napierali dzięki czemu zepchnęli wojska Unii na południe od miasta, co pozwoliło im na zajęcie pozycji obronnych na potężnym wzniesieniu. Drugiego dnia wykorzystując przewagę liczebną atakowali pozycje federalne. Atak trwał przez kilka godzin aż do zmroku, ale nie udało im się przełamać wojsk Unii. Trzeciego dnia wojska generała Lee zdwoiły wysiłki, przeprowadzając wręcz samobójczy, liczący 12 000 ludzi frontalny atak na centrum Unii. I tym razem nie udało się odnieść sukcesu, a porażka tego dnia zadecydowała o porażce Konfederatów w całej bitwie.
Bitwa pod Gettysburgiem była krwawym starciem armii Unii i Konfederacji, w wyniku którego w ciągu 3 dni walk ponad 50 000 Amerykanów zostało rannych lub zabitych. Pomimo porażki generał Lee dzięki swoim zdolnością taktycznym, wycofał armię z powrotem do Wirginii.
Ten manewr miał spory wpływ na przedłużenie wojny o kolejne 21 miesięcy. Gratulując generałowi Unii George’owi Meade’owi zwycięstwa, Lincoln napisał jednocześnie list, w którym beształ swojego dowódcę za to, że pozwolił ujść Konfederatom, przedłużając tym samym wojnę.
Następnego dnia pod Vicksburgiem w stanie Missisipi nastąpiło kolejne decydujące zwycięstwo Unii, a rok 1863 jest uważany za punkt zwrotny wojny.
