Tego dnia 303 roku w Bergamo miało miejsce ścięcie Aleksandra, chrześcijańskiego męczennika i świętego
Ścięcie Aleksandra w Bergamo miało miejsce w 303 roku. Nie chciał wyrzec się chrześcijaństwa, za co spotkała go kara.
W III wieku naszej ery imperium rzymskie przeżywało kryzys, z którego udało się go wyciągnąć Dioklecjanowi. W jego nowo odbudowanym Rzymie pielęgnowano to co stare, a ostrożnie podchodzono do nowości. Dlatego cesarz był przywiązany do starych, pogańskich kultów, którzy byli patronami czterech współrządzących imperium cesarzy.
Wydał kilka edyktów zwalczających nową, coraz silniejszą religię, jaką było chrześcijaństwo, m. in. w roku 299 i 303. Gorliwym wykonawcą polityki religijnej Dioklecjana był drugi august cesarstwa, Maksymian.
Według tradycji, Aleksander służył w legendarnym legionie tebańskim, który w roku 301 został przeniesiony w zachodnią część imperium. W czasie podróżowania, Maksymian zarządził prześladowania chrześcijan, na co legioniści zbuntowali się. Karą było dziesiątkowanie.
Aleksander przeżył, ale został aresztowany, i gdy odmówił wyparcia się chrześcijaństwa, wtrącono go do więzienia. Udało mu się uciec, żeby wkrótce trafić przed oblicze Maksymiana, kiedy to przed nim obalił ołtarz do składania ofiar bogom.
Kolejny raz wylądował w więzieniu i kolejny raz uciekł. Zaczął działalność misyjną w Bergamo, gdzie tym razem nie uniknął cesarskiej kary- został ścięty.
Fot. obraz „Męczeństwo św. Aleksandra” E. Salmeggia.
