Tego dnia 1941 roku zmarł Ignacy Jan Paderewski
Ignacy Jan Paderewski był polskim działaczem niepodległościowym, politykiem II RP, kompozytorem i pianistą. Urodził się w listopadzie 1860 roku w Kuryłówce. Kształcił się muzycznie od najmłodszych lat. Angażował się politycznie już od początku XX wieku. W 1908 roku na jego zlecenie rozpoczęły się prace nad pomnikiem bitwy pod Grunwaldem, który został odsłonięty w 1910 roku w Krakowie.
W trakcie I wojny światowej Paderewski prowadził aktywną politykę niepodległościową. Zbierał on m.in. fundusze na pomoc ofiarom wojny. Miał wpływ na to, że ówczesny prezydent USA – Woodrow Wilson wpisał do swoich 14 punktów powojennego ładu odrodzenie państwa polskiego.
26 grudnia 1918 roku Paderewski przybył do Poznania podczas swojej podróży do Warszawy. Wydarzenie to stało się bezpośrednią przyczyną wybuchu powstania wielkopolskiego, które zakończyło się sukcesem.
W 1919 roku objął urząd premiera RP. Wraz z Romanem Dmowskim stał na czele Komitetu Narodowego Polski i złożył swój podpis pod traktatem wersalskim. Jego rząd nie przetrwał długo i Paderewski podał się do dymisji w listopadzie 1919 roku. Po krótkim pobycie w Szwajcarii wrócił do kraju i został wysłannikiem Polski do Ligi Narodów. Funkcję tę sprawował do 1921 roku.
Od 1922 przebywał w Stanach Zjednoczonych i powrócił do koncertowania. Angażował się w działalność społeczną i charytatywną. Po śmierci Józefa Piłsudskiego 12 maja 1935 roku współtworzył wraz z m.in. generałem Sikorskim Front Morgens o poglądach centroprawicowych.
W trakcie II wojny światowej został przewodniczącym Rady Narodowej RP w Londynie i był członkiem rządu polskiego na uchodźstwie. Do końca życia angażował się w działalność niepodległościową na rzecz Polski.
Ignacy Jan Paderewski był oczywiście aktywnym politykiem i to z tą działalnością kojarzona jest głównie jego postać. Nie można jednak zapomnieć o jego dorobku artystycznym. Znajdziemy w nim m.in. słynny Menuet G-dur.
Ignacy Jan Paderewski jest często jednym tchem wymieniany jako jeden z trzech ojców niepodległości Polski wraz z Romanem Dmowskim i Józefem Piłsudskim. Przez całe życie angażował się w pracę na rzecz kraju.
Zmarł 29 czerwca 1941 roku w Stanach Zjednoczonych. Pośmiertnie został odznaczony wieloma zaszczytami m.in. Orderem Orła Białego i Orderem Virtuti Militari. Spoczywa w podziemiach Archikatedry św. Jana w Warszawie.
