1944 roku miała miejsce zbrodnia w Koniuchach, w której życie straciło co najmniej 38 polskich mieszkańców wsi – mężczyźni, kobiety i dzieci, najmłodsze miało 2 lata
Zbrodnia w Koniuchach miała miejsce na koniec stycznia 1944 roku. Zbrodni dokonały sowieckie oddziały partyzanckie „Śmierć faszystom”, „Margirio” oraz „Śmierć okupantowi”, w których skład wchodzili Rosjanie, Litwini i Żydzi.
W czasie masakry spalono większość domów, a oprócz zamordowanych raniono co najmniej kilkunastu mieszkańców, z których jedna osoba zmarła. Przed atakiem wieś liczyła około 300 polskich mieszkańców oraz 60 zabudowań. W wyniku wcześniejszych ataków partyzantów sowieckich w których często rekwirowano mieszkańcom żywność, ubrania i bydło, powołano niewielki ochotniczy oddział samoobrony.
Według jednego z napastników, celem operacji była zagłada całej ludności łącznie z dziećmi co miało służyć jako przykład dla innych wiosek w celu zastraszenia ich. Atak na wieś był największym podczas szeregu podobnych akcji przeprowadzonych w latach 1943-1944 przez partyzantkę sowiecką na terenach puszczy rudnickiej i nalibockiej.
