Tego dnia 17 roku p.n.e. urodził się Gnejusz Domicjusz Ahenobarbus, ojciec Nerona, rzymski konsul
Gnejusz Domicjusz Ahenobarbus był synem Lucjusza Domicjusza Ahenobarbusa i Antonii oraz ojcem cesarza Nerona. Był konsulem, a następnie prokonsulem prowincji Sycylia. Był mężem Julii Agrypiny Młodszej, córki Germanika.
Jego matka była córką Marka Antoniusza i Oktawii, a więc był on prawnukiem cesarza Augusta. Nieprzypadkowo został przedstawiony na fryzie Ara Pacis w procesji wraz z rodzicami i siostrą, Domizią, za Antonią Młodszą oraz jej mężem Druzusem, pasierbem Augusta.
W 28 roku cesarz Tyberiusz doprowadził do jego małżeństwa z Agrypiną Młodszą, córką Germanika. Para doczekała się syna, urodzonego w 37 roku – Lucjusza Domicjusza Ahenobarbusa, który później objął tron jako cesarz Neron.
W 32 roku Gnejusz Domicjusz pełnił funkcję konsula, co było wyjątkowe, ponieważ został wybrany na to stanowisko na cały rok wraz z Lucjuszem Arruntiuszem Kamillusem Skrybonianusem. Cztery lata później, w 36 roku, został powołany do komisji mającej oszacować straty spowodowane pożarem w Rzymie.
Domicjusz nie miał jednak dobrej opinii wśród współczesnych. Zarzucano mu m.in. celowe przejechanie dziecka bawiącego się wzdłuż Drogi Appijskiej oraz wydłubanie oka ekwicie, który go skrytykował.
W 37 roku, oskarżony o udział w spisku zdrady stanu w związku z kobietą znaną jako Albucilla. Uniknął egzekucji po śmierci Tyberiusza. Oskarżano go również o kazirodcze relacje z siostrą, Domicją Lepidą.
Zmarł w 40 roku. Seneka Starszy wspomina go jako nobilissimum virum. W testamencie Domicjusza Neron odziedziczył jedną trzecią jego majątku, ale Kaligula, który również został wymieniony w testamencie, przejął cały spadek po Neronie dla siebie. Kiedy Klaudiusz został cesarzem, Neronowi spadek przywrócono.
Wdowa po nim, Agrypina, wyszła później za mąż za owdowiałego wuja Klaudiusza. Jej syn Lucjusz został adoptowany przez sędziwego Klaudiusza i przemianowany na Nerona Klaudiusza Cezara Druzusa Germanika.
Kiedy Klaudiusz zmarł 13 października 54 roku, Neron zastąpił go jako Nero Klaudiusz Cezar August Germanicus. Neron wywyższył pamięć Domicjusza, a senat rzymski zaaranżował budowę jego posągu w 55 roku.
Bibliografia:
- Krawczuk Aleksander, Poczet cesarzy rzymskich, Warszawa 1986.
