bitwa pod Węgrowem

3 lutego 1863 roku miała miejsce bitwa pod Węgrowem

Tego dnia 1863 roku miała miejsce bitwa pod Węgrowem

Bitwa pod Węgrowem była jedną z największych podczas powstania styczniowego. Władysław Jabłonowski „Genueńczyk” i Jan Matliński „Janko Sokół” zebrali w mieście ok. 3 000 powstańców. Rosjanie nie zwlekając postanowili odbić miasto i w tym celu ściągnęli z pobliskich garnizonów znaczne siły pod dowództwem pułkownika Papaafanasopuło.

Rosjanie nadciągali z kilku kierunków, dlatego część powstańców pod dowództwem Jana Matlińskiego powstrzymała jedną z kolumn pod Ludwinowem. Reszta podjęła krwawą walkę z głównymi siłami rosyjskimi z Siedlec oraz Mińska.

Powstańcy postanowili działać, około 1 000 kosynierów, dowodzonych przez Władysława Jabłonowskiego, przeprowadziła śmiały atak na rosyjskie armaty. Zaskoczeni Rosjanie musieli się wycofać, co pozwoliło powstańcom na opuszczenie miasta.

Wiadomość o zwycięstwie Polaków szybko poszła w świat. 13 marca 1863 francuski poeta August Barbier napisał wiersz Atak pod Węgrowem, gdzie porównał atak polskich kosynierów na rosyjskie armaty do heroicznych walk starożytnych Spartan i nazwał tę bitwę Polskimi Termopilami.

Zerknij też tu:

Również Cyprian Kamil Norwid w wierszu Vanitas, przyrównał nierówną walkę kosynierów do bitwy pod Termopilami:

Grek ma więcej świetnych w dziejach kart
Niż łez… w mogile –
U Polaka tyle Węgrów wart,
Tyle!… co Termopile…

Comments are closed.