Tego dnia 353 roku, po przegranej bitwie, Magnencjusz, rzymski uzurpator, popełnił samobójstwo
Magnencjusz był cesarzem rzymskim w okresie od 18 stycznia 350 do 11 sierpnia 353. Nie miał prawa do tronu i nie został uznany przez cesarzy w 350 roku, Konstansa i Konstancjusza II. Dlatego nazywa się go uzurpatorem.
Magnencjusz urodził się w Samarobriva (dzis. Amiens). Jego ojciec pochodził z Brytanii, a matka z państwa Franków. Według źródeł awansował w wojsku jako laetus. Był żonaty z Justyną, która po śmierci Magnencjusza ponownie wyszła za mąż za cesarza Walentyniana I.
18 stycznia 350 roku w Galii, w wyniku spisku dworskich urzędników, został obwołany cesarzem. Zdecydowali się na to, ponieważ słyszeli o niepowodzeniach militarnych Konstancjusza II na wschodzie. Gdy Konstans, brat Konstancjusza II, dowiedział się o buncie, uciekł w Pireneje, gdzie został zabity w lutym 350 roku.
Magnencjusz wkrótce objął kontrolę nad większością terytoriów Konstansa. Późną zimą Konstancjusz II otrzymał wiadomość, że jego brat zmarł. Nie był pewien, co robić, ponieważ właśnie rozpoczynał kampanię przeciwko Persom.
Siostra Konstancjusza, Konstantyna, przekonała Wetraniona, aby ogłosił się cesarzem na Bałkanach i negocjował z Konstancjuszem. Konstancjuszowi się to nie spodobało, a Wetranion sprzymierzył się z Magnencjuszem, próbując przekonać Konstancjusza do uznania ich władzy.
Konstancjusz jednak wyruszył na wojnę i wkrótce zmusił Wetraniona do abdykacji. W czerwcu 350 roku w Rzymie doszło do buntu Nepocjana, który został szybko stłumiony przez Magnencjusza.
Następnej zimy Magnencjusz wyznaczył niejakiego Magnusa Decencjusza, swojego brata, na cezara w celu ochrony Renu i Galii.
Konstancjusz mianował na wschodzie cezarem swojego bratanka, Flawiusza Klaudiusza Konstancjusza Gallusa, aby mógł rozprawić się z Magnencjuszem. We wrześniu doszło do wielkiej bitwy pod Mursą, w której Magnencjusz stracił wielu żołnierzy.
Wycofał się do północnej Italii, a później do Galii. Konstancjusz pozostał w Mediolanie do 3 lipca 353 roku, a następnie również udał się do Galii. Wojska Magnencjusza zostały pokonane w Alpach Francuskich w bitwie w dolinie rzeki Izery.
Magnencjusz uciekł do Lyonu. Jego wojska nie widziały już sensu bitwy i chciały oddać Magnencjusza w ręce Konstancjusza. Ten jednak 11 sierpnia 353 roku popełnił samobójstwo. Tydzień później, samobójstwo popełnił jego brat.
Fot. Magnencjusz, źródło: Numis Bids
