Tego dnia 1899 roku w Jaszowicach urodziła się Teresa Jadwiga Grodzińska, sanitariuszka, ochotniczka wojny polsko-bolszewickiej
Teresa Jadwiga Grodzińska pochodziła z rodziny ziemiańskiej. Wychowywała się w duchu patriotyzmu, wśród aktywnych społecznie członków rodziny. W latach 1914-1918 uczęszczała do prywatnego Gimnazjum Żeńskiego Marii Gajl w Radomiu (znanego ośrodka wychowania patriotycznego i obywatelskiego).
W 1915 r. wstąpiła do tajnej Organizacji Młodzieży Narodowej, a jej działanie przyczyniło się do założenia w gimnazjum żeńskiej drużyny harcerskiej w 1916 roku. Z jej inicjatywy powstał również Samorząd Szkolny im. Emilii Plater. Była zdolną, lubianą i cenioną uczennicą. Po ukończeniu gimnazjum w 1918 roku rozpoczęła naukę w Szkole Ogrodniczej w Warszawie.
W wojnie polsko-bolszewickiej wzięła udział jako ochotniczka, kończąc kurs sanitarny i odbywając praktykę w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie. W lipcu 1920 r. została przydzielona jako sanitariuszka do II batalionu 4. Pułku Piechoty Legionów.
Podczas wielu bitew niosła pomoc rannym. Kiedy 21 sierpnia 1920 r. bolszewicy zaatakowali Hrubieszów odcinając II batalion, Grodzińska z poświęceniem życia przeprowadzała rannych przez płonący most. Została wzięta do niewoli przez oddziały Budionnego 1 września 1920 r. we wsi Stepankowice, gdzie opatrywała rannych.
Przetrzymywana w stodole, kilka godzin broniła się siekierą przed bolszewikami. Została zamordowana w miejscowości Czortowice, w okrutny sposób, co potwierdziła późniejsza ekshumacja.
Po wyparciu bolszewików pochowano ją najpierw na cmentarzu w Chełmie, a później na prośbę rodziny, ponownie ekshumowano i pochowano z honorami wojskowymi na cmentarzu w Radomiu 18 września 1920 r. Wydarzenie to stało się wielką manifestacją patriotyczną, w której wzięła udział niemal cała ludność miasta.
Pośmiertnie została odznaczona Krzyżem Virtuti Militari V klasy i Krzyżem Walecznych.
