Archeolodzy odkryli w Pompejach grobowiec, na którym starano się odtworzyć słynną krwawą bijatykę z 59 roku n.e., wspominaną przez Tacyta. Przywołane tragiczne wydarzenie, rozgrywające się w amfiteatrze, zostało nazwane przez badaczy 2000-letnią tajemnicą Pompejów. Milczenie przerywa odnaleziony grobowiec z najdłuższym epigrafem pogrzebowym, jaki kiedykolwiek odkopano.
Prace badacze, podczas których doszło do owego odkrycia, związane były z odbudową własności państwowej w ramach projektu w rejonie San Paolino, w pobliżu Porta Stabia. Zdaniem archeologów nagrobek został wykonany na krótko przed wybuchem Wezuwiusza. Napis ma ponad 4 m długości. Wprawdzie nie zawiera on imienia zmarłego, ale za to z niezwykłą dokładnością opisuje najważniejsze wydarzenia z jego życia, w tym słynny epizod, opowiadany przez rzymskiego historyka.
W 59 roku n.e. w amfiteatrze, w Pompejach doszło do zamieszek na widowni. Rzymska arena była wówczas wypełniona po brzegi. Entuzjazm widzów sięgnął zenitu, co doprowadziło do krwawej bijatyki. Dodajmy, że na widowni zasiadali nie tylko pompejańczycy, ale także i nuceryjczycy, nie zawsze przyjaźnie do siebie usposobieni. Mieszkańców Nucerii brutalnie pobito, a niektórych
z nich zamordowano. Miasto znajdujące się w pobliżu Pompejów złożyło skargę do panującego
w tym czasie cesarza Nerona, który nakazał Senatowi zbadanie tej sprawy. Po śledztwie – jak podaje Tacyt – przez 10 lat na Pompeje nałożono zakaz organizowania wszelkich walk gladiatorów, a wszystkie osoby zamieszane w tą sprawę wygnano z miasta. Wracając do napisu, uzupełnia on informacje, które przekazał nam Tacyt i po raz pierwszy jawnie mówi o karze wygnania.
Źródło: ansamed.info
Małgorzata Wołoch
