Tego dnia 1492 roku Hiszpania przekazała zlecenie badawcze Krzysztofowi Kolumbowi. Został mianowany admirałem morza oceanicznego, wicekrólem i gubernatorem każdego terytorium, które odkryje
Kiedy Hiszpania przekazała zlecenie badawcze Krzysztofowi Kolumbowi, zapewne nie przypuszczał on, o jak wielkim znaczeniu odkryć dokona niebawem. Odkrył znacznie więcej, niż mógł sobie wyobrazić.
Krzysztof Kolumb był urodzonym w 1451 roku w Genui żeglarzem. To właśnie on odkrył Amerykę w roku 1492, choć niekiedy można napotkać stwierdzenie, jakoby Kolumb do końca swoich dni żył w przekonaniu, iż dotarł do Indii. Teorii tej przeczą notatki z późniejszych podróży wielkiego odkrywcy.
Wczesny etap życia Kolumba, owiany jest tajemnicą. Nie wykluczone, że uprawiał korsarstwo na Morzu Śródziemnym. W 1476 roku przybył do Portugalii jako rozbitek z wyprawy kupieckiej, zaatakowanej przez piratów. Następnie przebywał w angielskich portach, jak i na Islandii, to na nordyckiej wyspie miał okazję usłyszeć opowieści o wioskach wikingów, położonych na nieznanym, zachodnim lądzie.
Te liczne doświadczenia padły na żyzny grunt, jakim była wyobraźnia Kolumba. W efekcie, dalszy bieg wydarzeń poprowadził Kolumba na królewskie dwory. Niesiony wizją przeprowadzenia zamorskiej ekspedycji, udał się m.in. do Anglii, Francji oraz Portugalii. Władcy tych państw, na swoją niekorzyść, odprawili Kolumba z kwitkiem.
Kolumb i Hiszpania
Ostatecznie udało mu się dojść do porozumienia z koroną Hiszpanii. Otrzymał on 30 kwietnia zlecenie badawcze od Hiszpanii. Jednocześnie Kolumb został mianowany admirałem morza oceanicznego, wicekrólem i gubernatorem każdego terytorium, które odkryje.
To poskutkowało wyprawieniem 3 sierpnia 1492 roku trzech okrętów: „Santa Maria”, „Pinto” oraz „Niña”, w drogę ku nieznanym lądom. Już 12 października tego samego roku, hiszpańska misja natrafiła na teren dzisiejszych Bahamów, data ta jest symbolicznym dniem odkrycia kontynentu amerykańskiego.
Lekko ponad 2 tygodnie później, 27 października, ekspedycja zrzuciła kotwicę u wybrzeży Kuby, z kolei w wieczór wigilijny, Santa Maria natrafiła na skały i zatonęła, miało to miejsce w obrębie Haiti, które nazwano wtedy Hispaniolą.
W trakcie swojego życia Kolumb dowodził jeszcze trzem wyprawom, których celem była Nowa Ziemia. Pierwsza z nich miała miejsce w roku 1493, a jej głównym sukcesem było zbadanie basenu Morza Karaibskiego. Kolejna odbyła się 5 lat później i była skierowana ku kontynentalnej Ameryce Południowej, w okolice ujścia rzeki Orinoko.
Ostatnia z wypraw, nazwana przez Kolumba „Wielką podróżą” wyruszyła ku Nowej Ziemi w 1502 roku, miała przynieść ostateczną chwałę słynnemu odkrywcy i doprowadzić hiszpańskie okręty do Indii. Niewypełnienie założonego planu, w teorii można uznać za fiasko, jednak z perspektywy czasu, odkrycie lądu, na którym dziś znajdują się Honduras i Nikaragua, można uznać za sukces.
Po powrocie do Hiszpanii w 1504 roku, Kolumb trafił do Vallodolid. Tam, pod opieką franciszkanów, przyszło mu żyć jeszcze 2 lata, do 21 maja 1506 roku.U schyłku życia, nasz bohater doświadczył sporych rozczarowań. Królowa Izabela, która była jego protektorką, nie żyła, z kolei jej mąż Ferdynand nie udzielił Kolumbowi audiencji, pomimo usilnych starań, była to niemała potwarz. Ostatecznie też nie wypełniono żadnego ze zobowiązań związanych z przywilejami, jakie wymieniono w tytule artykułu.
Bibliografia:
- Robin Hanbury-Tenison, Wielcy odkrywcy, Lesko 2011.
Fot. Kolumb przejmuje w posiadanie nowe państwo, źródło: Wimiedia Commons, L. Prang & Co., Boston
