Tego dnia 1454 roku w obozie pod Cerekwicą, niedaleko Chojnic, został wydany przywilej cerekwicki
Przywilej cerekwicki został wydany przez Kazimierza IV Jagiellończyka pod presją szlachty.
Wojna trzynastoletnia z Zakonen Krzyżackim pozwoliła szlachcie uzyskać nowe przywileje. Król Kazimierz IV Jagiellończyk potrzebował do niej pospolitego ruszenia, musiał więc zgodzić się na żądania szlachty wielkopolskiej. Odmówiła ona jednak posłuszeństwa, ponieważ została powołana na wyprawę za granicę Królestwa. Jagiellończyk zobowiązał się więc, że będzie powierzał urzędu starosty wyższym urzędnikom ziemskim oraz będzie w większym stopniu uwzględniał Wielkopolan przy obsadzie urzędów.
Zajrzyj też tutaj: Wojna trzynastoletnia i upadek potęgi zakonu krzyżackiego
Zagwarantowane zostało również to, że bez zgody sejmiku, król nie będzie zwoływał pospolitego ruszenia. Powtórzona została zasada, że sędziowie powinni sądzić według prawa pisanego, i zagwarantowano obowiązek prowadzenia ksiąg sądowych.
Przywilej cerekwicki był pierwszym przywilejem partykularnym, ponieważ jego postanowienia odnosiły się tylko do Wielkopolski. Pokazało to szlachcie pochodzącej z innych ziem, że istnieje możliwość ubiegania się o własne interesy. Uprawnienia otrzymane przez szlachtę pod Cerekwicą doprowadziły do wydania kolejnego przywileju (nieszawski) w listopadzie tego samego roku.
