Tego dnia 1944 roku 3. Dywizja Strzelców Karpackich z II Korpusu Polskiego, którym dowodził gen. Władysław Anders zdobyła włoską Ankonę
Zdobycie Ankony było jednym z celów aliantów w czasie II wojny światowej. Celem było zapewnienie kontroli nad portem bliżej frontu (Tarent, Bari i Neapol). Misję zajęcia i utrzymania portu powierzono 3. Dywizji Strzelców Karpackich. Dowodził nimi gen. Władysław Anders.
Plan Andersa na zdobycie Ankony
Generał Władysław Anders postanowił poprowadzić bitwę według następującego planu:
- prawe skrzydło miało pozostać pasywne, symulując działania obronne,
- lewe skrzydło miało przebić się przez pozycje obronne wroga i wypłynąć na morze na zachód od Ankony.
Dla powodzenia tego manewru trzeba było najpierw zająć grzbiet Monte della Crescia-Offanga.
Atak
Atak rozpoczął się rano 17 lipca 1944 r. Nieprzyjaciel prowadził ostrzał w rejonie wybrzeża. Nie zauważył ruchu polskich jednostek pancernych. 5. Wileńska Brygada Piechoty wraz z 3. Karpackim Batalionem Saperów po ciężkich, całodziennych walkach, zdobyła Monte della Crescia. Następnie zdobyła Offangę.
Brygada Pancerna sforsowała Musone, a w zaciętej walce zajęła kolejno Monte Torto. Potem grzbiet Crece di San Vincenzo, Monte Bogo. I wreszcie o godzinie 20:00 Polverigi. Anders był wtedy pewien, że wygrał bitwę. Konieczność przejścia przez Musone oraz trudny teren na północnym brzegu spowodowały, że podążająca za 2. Brygadą Pancerną 6. Lwowska Brygada Piechoty dotarła do morza dopiero w godzinach popołudniowych 18 lipca. Pozwoliło to wrogowi wycofać część swoich sił z rejonu Ankony.
Zdobycie Ankony
W końcu, 18 lipca o godzinie 14:00 miało miejsce zdobycie Ankony. Wkroczyli do niej strzelcy karpaccy. W pogoni za wrogiem, która trwała podczas do następnego dnia, polskie oddziały przekroczyły rzekę Essimo. Zdobyły rozległe przyczółki. Wróg został pokonany.
Poniósł ciężkie straty. Polacy wzbogacili się o wiele różnych rodzajów broni i sprzętu. Wzięli do niewoli 24 oficerów oraz 2 552 żołnierzy i podoficerów. Ponadto schwytano 351 mężczyzn, którzy przebrali się w cywilne ubrania.
Także poważne były straty polskie: 150 oficerów i 2000 żołnierzy, z czego 34 oficerów i 354 żołnierzy zginęło.
Na fotografii gen. Harold Alexander odznacza gen. Bronisława Rakowskiego po bitwie o Ankonę.
