Tego dnia 1002 roku zmarł cesarz Otton III
Otton III był synem cesarza Ottona II i Teofany, urodził się w połowie 980 roku. W wieku trzech lat koronowany na króla Niemiec. 21 maja 996 roku koronowany na cesarza rzymskiego. Do tego czasu regencję nad nim sprawował Henryk II Kłótnik, po jego śmierci matka, a następnie Święta Adelajda, babcia. Otton dążył do ustanowienia w Rzymie stolicy cesarskiej oraz budowy cesarstwa uniwersalistycznego.
Cesarstwo to miało się składać z Galii, Germanii, Italii i Sclavinii (Słowiańszczyzny zachodniej). Każda część miała mieć własnego króla, którego zwierzchnikiem byłby cesarz. W tym celu, oprócz pielgrzymki do grobu św. Wojciecha, przybył w 1000 roku do Gniezna, do księcia Bolesława Chrobrego. Wydarzenie to jest znane jako zjazd gnieźnieński. Utworzono niezależną polską organizację kościelną z metropolią w Gnieźnie i biskupstwami w Krakowie, Kołobrzegu i Wrocławiu. Cesarz uznał Bolesława za niezależnego władcę i założył mu swój diadem na głowę.
Zmarł na zamku w Falerii, w trakcie próby odzyskania Rzymu, ogarniętego ludową rebelią. Nie wiadomo, jaka była przyczyna jego śmierci (malaria, zatrucie jedzeniem albo celowe otrucie przez późniejszego cesarza Henryka II). Nie pozostawił potomstwa.
