Joanna Szalona

23 stycznia 1516 roku Joanna Szalona została królem Aragonii

Tego dnia 1516 roku Joanna Szalona została królem Aragonii

Joanna Szalona była dzieckiem Izabeli Kastylijskiej i Ferdynanda Aragońskiego. Mimo swoich zdolności (władała kilkoma językami, była uzdolniona muzykalnie i intelektualnie) nie wróżono jej sukcesji koron hiszpańskich, które miały przypaść jej starszemu rodzeństwu. Jednak kiedy w 1597 roku zmarł jej starszy brat Jan, a rok później ze światem pożegnała się starsza siostra Izabela, to dziewiętnastoletnia Joanna stała się naturalną dziedziczką swoich rodziców.

W tym czasie córka Izabeli i Ferdynanda była już małżonką Filipa IV, księcia Burgundii z dynastii Habsburgów, któremu historia nadała przydomek Piękny. Małżeństwo zawarte zostało przed trzema laty z przyczyn politycznych – Filip, podobnie jak Izabela i Ferdynand, dążył do osłabienia rosnącej w siłę Francji. Mimo tego początek związku Joanny z Filipem zdawał się wymarzony, uświęcony wzajemną małżeńską miłością.

Wkrótce potem Joanna zaczęła odkrywać coraz częstsze zdrady Filipa, który nie potrafił zapanować nad swoimi żądzami, coraz rzadziej pojawiały się w alkowie małżonki, przedkładając nad nią inne kobiety. Joanna znosiła to bardzo źle, wpadając w histerię i, mimo szczerej miłości do męża, nie godząc się na takie traktowanie.

W 1502 roku małżonkowie udali się do Hiszpanii, gdzie mieli uzgodnić z rodzicami Joanny sprawę jej sukcesji. Filip, któremu dwór na którym wychowała się jego żona nie przypadł do gustu, szybko wrócił do Flandrii. Joanna, będąca w zaawansowanej ciąży, miała pozostać z rodzicami, a do męża wrócić dopiero po urodzeniu dziecka, o czym nie została poinformowana. Na wieść o tym wpadła w panikę, ale nic nie wskórała. Mąż i rodzice zmusili ją do pozostania w Hiszpanii.

Rozłąka z Filipem fatalnie wpłynęła na jej zdrowie psychiczne. Jednocześnie będąc świadoma tego, że Filip utrzymuje intymne relacje z wieloma kobietami, umierała z tęsknoty za nim.

Joanna do męża wróciła dopiero dwa lata później. Kilka miesięcy po tym wydarzeniu zmarła jej matka, pozostawiając jej tron w Kastylii. W wyniku sporu między Filipem a Ferdynandem nie dane jej było na nim zasiąść. Mąż i ojciec Joanny zawarli porozumienie, w wyniku którego uznali swoją żonę i córkę na niezdolną do sprawowania władzy, czego przyczyną miała być jej choroba psychiczna.

Nawet wtedy miłość Joanny do Filipa nie zelżała. Kiedy w 1506 roku Filip zachorował na Tyfus, małżonka czuwała przy jego łóżku dzień i noc. A śmierć ukochanego, która nadeszła kilka dni później wpędziła ją w rozpacz, z której miała się już nie podnieść.

Ze względu na jej stan psychiczny ojciec, a później syn (Karol V, cesarz rzymski) postanowili zadbać o to, żeby Joanna resztę życia spędziła w odosobnieniu. Dożyła sędziwych siedemdziesięciu sześciu lat w zamku Todesillas, gdzie spoczywał jej ukochany małżonek.

Comments are closed.