„Nie masz tu kwestyi, aby Wasza Królewska Mość zapomniałeś o Cosel, ale mógłbyś kochać Denhoffową w Warszawie, a Cosel w Dreźnie, i nie śmiałbym inaczej rady dać Waszej Królewskiej Mości, co jako masz dwa dwory, jeden w Saksonii, a drugi w Polsce, żeby wszystko było doskonałe, byłaby rzecz słuszna mieć po jednej metresie w każdym państwie i przeto uczyniłbyś zadość obu nacjom. Teraz Polacy skarżą się, że masz metresę saską, gdybyś ją porzucił i wziął Polkę, Sasi by się znowu skarżyli, a tak będziesz kochał pół roku w Polsce, a pół roku w Saksonii, obiedwie nacyje będą kontente” – ponoć takimi słowami przekonywał Augusta II Mocnego do utrzymania dwóch kochanek minister saski Fryderyk Vitzthum.
August II słynął z licznych romansów. Prawdopodobnie z tego powodu miał około 300 nieślubnych dzieci.
Już w wieku 17 lat matka Augusta pod przymusem wysłała go w podróż po Europie, aby przerwać jego romans z dwórką Marią Elżbietą von Brockdorf. August mimo sprzeciwu pojechał i szybko zapomniał o miłości wdając się w kolejne wojaże miłosne. W 1693 roku wydawało się, iż wszystko się zmieni, zakochał się w margrabiance Bayreuth Krystynie Eberhardynie i pojął ją za żonę.
W chwilę później odziedziczył tron Saksonii i obowiązki państwowe porwały go bez reszty.
Jednakże, nie minęło sporo czasu i zaczął się spotykać z Zofią Eleonorą von Kessel, z której uczynił oficjalną kochankę. Niebawem rozpoczął się kolejny jego najsłynniejszy romans, ze szwedzką hrabianką Marią Aurorą von Konigsmarck. Jego żona tolerowała taką sytuację. Po dwóch latach obie kobiety urodziły synów. Żona Fryderyka Augusta – przyszłego króla Polski, a metresa Maurycego (zwanego Saskim).
W międzyczasie elektor nie próżnował i oczywiście romansował cały czas. Zaczął spotykać się z hrabiną Esterle i nawiązał bliskie stosunki z tajemniczą osobą orientalnego pochodzenia Fatimą.
Po objęciu korony polskiej, król nie mógł zaniedbać „frontu” polskiego. Już w 1700 roku posiadał polską metresą Urszulę Katarzynę z Bokumów Lubomirską, żonę podkomorzego wielkiego koronnego Jerzego Dominika Lubomirskiego. Następną była Anna Konstancja, żona Adolfa Magnusa Hoyna. Jednak dopiero 1706 roku po rozwodzie z mężem stała się oficjalną kochanką króla. W 1713 roku król związał się z Marianną z Bielińskich Denhoff. Tym razem związek ten był podyktowany polityką, chodziło o rokowania z dworem francuskim oraz stworzenie stronnictwa w Rzeczypospolitej, które by sprzyjało królowi.
Kolejną kochanką była Zofia von Dieskau, która ostatecznie została zastąpiona przez Henrykę Osterhausen i była ona ostatnią oficjalną metresą Augusta II.
August II zawsze starał się zabezpieczyć byt swoim dzieciom. Jednym z najsłynniejszych jego dzieci był Maurycy Saski, który otrzymał od ojca tytuł hrabiego Saksonii i rozpoczął służbę w armii cesarskiej. Największe swoje sukcesy święcił już jako marszałek Francji. Uznany za jednego z najwybitniejszych dowódców pierwszej połowy XVIII wieku.
Bibliografia:
„Dzień i noc w objęciach kobiet” Andrzej Karpiński
