Eric Lomax: Droga do zapomnienia
Nie zawsze udaje mi się na czas przed filmową premierą przeczytać wybraną książkę, tym razem było inaczej. Przeczytałam wyjątkową autobiografię Erica Lomaxa, najpierw młodego pocztowca, potem oficera łączności Armii Brytyjskiej, który trafił do obozu jenieckiego podczas drugiej wojny światowej. Autor przedstawia się czytelnikowi jako człowiek, który wiele razy złamał starą żołnierską zasadę – nie wyłamywać się. Jest też wielkim pasjonatem kolei.
Wojna zweryfikowała dotąd obdarzane czcią pociągi, nawet w ciężkich chwilach nie wyzbył się swojej fascynacji, pociągi zawładnęły jego życiem. Autor był świadkiem budowy „kolei śmierci” – linii łączącej Bangkok w Tajlandii z Rangun w Birmie, wybudowanej przez Japonię w czasie drugiej wojny światowej. Realizacja tego śmiałego przedsięwzięcia pochłonęła życie 100 000 ofiar. Dziś połączenie jest w większości nieczynne, z 400 km przejezdne jest tylko 130.
Za sprawą młodego brytyjskiego oficera poznajemy realia japońskich obozów i nieustającej heroicznej wiary w zwycięstwo. „Nadal czuliśmy się niepokonani. Kapitulacja nie przyniosła ze sobą słabości ani posłuszeństwa[1]”. Książka zawiera też intymne wspomnienia z czasów powojennych. Autor zmaga się z trudną egzystencją w nowej rzeczywistości i brakiem zrozumienia wśród osób ze swojego przedwojennego życia. Przełomowym wydarzeniem dla bohatera, okazuje się spotkanie w podróży pewnej kobiety.
Droga do zapomnienia to nie tylko zapis wspomnień jeńca wojennego, ale także opowieść o niezwykłych i trudnych spotkaniach. Jak bardzo miesiące spędzone w obozach jenieckich i tortury wpłynęły na jego życie po wojnie, na relacje z rodziną? Jak długa jest droga do przebaczenia? Czy oprawca może zostać przyjacielem?
Nie spodziewałam się, że książka o życiu w obozach jenieckich w Japonii może mnie zaciekawić na tyle, żeby bez zmuszania się przebrnąć przez prawie 400 stron. Jednak udało się, a to zasługa świetnie prowadzonej narracji. Z niecierpliwością czekam na filmową adaptację powieści Erica Lomaxa.
Ocena recenzenta: 6/6
Paulina Błuszko
