Archeolodzy odkryli dwie starożytne greckie świątynie w Posejdonii-Paestum
W Paestrum archeolodzy odkryli dwie starożytne greckie świątynie. Jedna z nich pochodzi z V wieku p.n.e., a druga z VI wieku p.n.e. Rzucają one nowe światło na historię starożytnego greckiego miasta, które do tej pory słynęło z trzech innych świątyń, poświęconych Herze i Atenie.
Posejdonia-Paestum, jedno z głównych miast starożytnej Wielkiej Grecji, stanowi fascynujące źródło dla historyków i archeologów. Miasto to, sięgające swoich korzeni VIII wiek p.n.e., odgrywało kluczową rolę w starożytnej Grecji.
W zachodniej części Posejdonii-Paestum, niedaleko murów miejskich i kilkaset metrów od morza, trwają wykopaliska stratygraficzne. Odkryte dwie starożytne greckie świątynie doryckie otwierają przed nami fascynujące okno na pochodzenie i rozwój urbanistyczny polis Magna Graecia.
Odkryta w 2019 roku pierwsza świątynia pochodzi z pierwszych dekad V wieku p.n.e. Jej architektura, z fragmentami stylobatu i crepidoma, stanowi unikat w doryckim krajobrazie. Badania ukazują także starszą historię sanktuarium, z 14 fragmentarycznymi kapitelami doryckimi wykorzystanymi ponownie, prawdopodobnie w celach rytualnych.
Niedawne badania odsłaniają istnienie innej świątyni, być może z VI wieku p.n.e., zastąpionej nową budowlą na początku następnego stulecia. Przyczyny tej zamiany są jeszcze niejasne. Odkrycie nie tylko wzbogaca wiedzę w kwestii architektury, ale także rzuca światło na układ urbanistyczny miasta. Wykopaliska ujawniają przebieg drogi, która, równolegle do świątyni, ukazuje inną orientację niż mury miejskie.
To odkrycie z VI wieku p.n.e. podkreśla, że Posejdonia nie miała jeszcze wówczas murów obronnych. Dotychczasowa sława Paestum związana była głównie z trzema dobrze zachowanymi świątyniami doryckimi.
Jednak odkrycie dwóch kolejnych świątyń wzbogaca nie tylko historię sanktuarium, ale również ukazuje rozwój urbanistyczny miasta. Wspaniałe znaleziska sugerują nieprzerwaną ciągłość kultu w okresie greckim i rzymskim.
Minister Kultury Włoch, Gennaro Sangiuliano, podkreślił znaczenie tych odkryć. Otwarcie zmodernizowanego Narodowego Muzeum Archeologicznego i inicjatywa wystawy z aplikacją edukacyjną to dowód na ciągłe zaangażowanie we wspieranie badań archeologicznych w Paestum.
Odkryte dwie starożytne greckie świątynie w Posejdonii-Paestum nie tylko poszerzają naszą wiedzę o starożytnej historii, ale również inspirują kolejne projekty badawcze, umożliwiając interaktywne doświadczenia edukacyjne dla turystów i mieszkańców.
Posejdonia-Paestum
Paestum to rzymska nazwa Posejdonii, ważnego miasta ze starożytnej Magna Graecia, obszaru skolonizowanego przez Greków w czasach starożytnych na południu dzisiejszych Włoch. Obecnie jest to jedno z najważniejszych stanowisk archeologicznych we Włoszech i znajduje się na wybrzeżu, około 85 kilometrów na południe od Neapolu i 40 km od Salerno w prowincji Salerno.
Imponujące ruiny Paestum zostały odkryte przypadkowo około 1750 roku, kiedy król Karol IV z Neapolu zlecił przeprowadzenie robót drogowych w regionie.
Według Strabona Grecy z Sybaris ufortyfikowali osadę przy ujściu rzeki Silaros, rozszerzając swoją hegemonię. Inne źródło wspomina, że w VII wieku p.n.e. doryccy mieszkańcy Sybaris, wypędzeni przez Achajów, założyli Posejdonię. Nazwa miasta honoruje boga morza, Posejdona, który przyniósł im dobrobyt.
Miasto rozwijało się dzięki strategicznemu położeniu na skrzyżowaniu szlaków handlowych między światem greckim a rzymskim. W VII wieku p.n.e., gdy Etruskowie osłabli, Posejdonia umacniała swoją hegemonię.
Szczyt potęgi osiągnęła po zniszczeniu macierzystego Sybaris przez rywala Crotonę. Okres świetności to trzy dobrze zachowane świątynie i rozwinięta kultura – teraz już pięć świątyń.
W IV wieku p.n.e. Lukanowie wkroczyli do miasta, stopniowo przejmując kontrolę. Ich dominacja nie zaszkodziła jednak gospodarce i kulturze. Pod koniec IV wieku, Paestum zaangażowało się w wojny między Grekami a ludami italskimi. W 273 roku p.n.e. Rzymianie zajęli miasto, zmieniając nazwę na Paestum.
Mieszkańcy otrzymali status sojuszników Rzymu, zachowując autonomię. W okresie rzymskim budowane były nowe budynki publiczne, a miasto ewoluowało. Mimo to, od IV wieku traciło na znaczeniu z powodu m.in. wylesiania gór, tworzącego się bagna i epidemii malarii.
W średniowieczu Paestum opuszczone przez mieszkańców, przenoszących się przed malarią, stało się jedynie wzmianką dla historyków. Odrodzenie miasta nastąpiło w 1752 roku po odkryciu ruin Pompejów i Herkulanum.
Dziś Paestum przyciąga turystów, ze szczególnym uznaniem dla trzech zachowanych świątyń z VI wieku p.n.e., poświęconych boginiom Herze i Atenie.
Źródło: MAGNA GRAECIA: 2 Doric temples found in ancient Greek city of Poseidonia-Paestum, Italy, Greek City Times [dostęp: 15.01.2024].
Fotografia poglądowa
