Paweł Loroch, Kariera Polityczna
Rys. Andrzej Mleczko
Zapewne każdy w swoim życiu miał marzenie dotyczące kariery politycznej. Zostanie prominentnym politykiem, który decyduje o losie państwa nie jest jednak tak proste, jak to mogło się wydawać w dzieciństwie. Na szczęście po latach dla niespełnionych marzycieli z pomocą może przyjść gra wydana nakładem Wydawnictwa MDR Gry – Kariera polityczna. Za jej pomocą wcielamy się w posła jednej z dostępnych w grze partii i rozpoczynamy marsz po pieniądze i zaszczyty, które doprowadzą nas, aż do Brukseli po fotel europosła.
Wygląd
Kariera polityczna znajduje się w sporym pudełku, w którym znajdziemy:
Instrukcje, plansze, 2 kostki (jedna numeryczna, druga dwukolorowa czerwony-czarny) oraz
- 4 legitymacje partyjne,
- 32 żetony młodzieżówka,
- 8 pionków postaci + 4 podstawki
- 8 dużych żetonów poparcia + 63 małe żetony poparcia,
- 12 dużych żetonów euro + 60 małych żetonów euro,
- 50 kart ślepy los,
- 50 kart pytanie,
- 36 kart debata + 36 kart odpowiedzi do debaty.
Za ilustracje w grze odpowiadał nie kto inny, jak znany rysownik Andrzej Mleczko, stąd też rysunki cechuje charakterystyczny styl autora, który znamy z satyrystycznych obrazków dla prasy.
Do gry dodano gumki oraz torebki na elementy, dzięki którym unikniemy wymieszania się kart i żetonów. Gra nie cierpi na częstą dolegliwość planszówek (niedomykanie pudełka) i nie jest przepakowana.
Rozgrywka
Jak zostało już wspomniane we wstępie, celem gry jest wysłanie prowadzonego przez nas posła do europarlamentu, gdzie niczym niepokojony będzie mógł zarabiać prawdziwe pieniądze. Uda nam się to wtedy, gdy zbierzemy dwa duże żetony poparcia oraz trzy duże żetony euro. Rzucając kostką poruszamy się po kolejnych polach planszy jak:
- Pola internet, TV, prasa, radio,
- Pola ślepy los,
- Pola pytań,
- Pola debaty,
- Pola łapówka,
- Pola kilometrówka,
- Pola delegacja,
- Pola ruletka,
- Pola chwiejny los,
- Pola wykrywacz kłamstw.
Część pól pozwala na otrzymanie pozytywnych efektów (żetonów euro i poparcia) a część po prostu je odbiera. Gracze podczas rozgrywki muszą wykazać się wiedzą polityczną, gdyż po wkroczeniu na pole pytania, losujemy dwukolorową kostką kolor pytania. Po jego usłyszeniu decydujemy się na jedną z trzech odpowiedzi. Jeżeli wybierzemy poprawną, pobieramy tyle punktów poparcia ile wskazuje karta, w przypadku pomyłki nie dzieje się nic.
Lekkim zawodem i nieprzemyślanym elementem gry wydają się karty debaty, które zmuszają graczy do wskazania jak bardzo zgadzają się ze wskazanym w debacie zapytaniu, przykład:
„Co sądzi pan/pani o dofinansowaniu budowy Świątyni Opatrzności Bożej z budżetu państwa?”
W tym momencie gracze używają jednej z dziewięciu kart debata – odpowiedzi, która ma wskazać na ile gracz zgadza się z postawionym w debacie pytaniem. Złym rozwiązaniem jest przypisanie konkretnej nagrody do zapytania, przez co gracz odczytujący pytanie debaty zna możliwy zysk i łatwiej mu podjąć decyzje o tym czy chce wygrać debatę, czy też ją odpuścić. Powoduje to brak realnego odniesienia się do pytań przez graczy, gdyż bardziej zważają oni na możliwy zysk niż swoje poglądy w danej sprawie.
Podsumowanie
Kariera polityczna jest prostą i przystępną grą towarzyską, która nie sprawi problemów nawet początkującym graczom. Sam aspekt polityczności został potraktowany nieco po macoszemu, dlatego też spory na tle ideologicznym podczas rozgrywki nie mają racji bytu. Szeroka wiedza na temat najnowszej historii politycznej Polski może pomóc w grze, jednak nie stanowi elementu decydującego o sukcesie w rozgrywce. Dlatego Karierę polityczną można polecić również laikom politycznym.
Ocena recenzenta: 5/6
Mariusz Sioch
