17 listopada 1370 roku królem Polski został Ludwik Węgierski

Tego dnia 1370 roku, królem Polski został Ludwik I Wielki, w Polsce zwany Ludwikiem Węgierskim

Ludwik Węgierski, Ludwik I Andegaweński urodził się 5 marca 1326 roku w Wyszegradzie. Pochodził z rodu Andegawenów, jego ojcem był król Węgier, Karol Robert, zaś matką Elżbieta, córka Władysława I Łokietka. Królem Węgier Ludwik został w 1342 roku, po śmierci swojego ojca.

Silny związek pomiędzy Węgrami a Polską zapoczątkowany został po wznowieniu roszczeń czeskich do tronu polskiego. Wkrótce potem, w 1320 roku, doszło do małżeństwa pomiędzy Karolem Robertem a Elżbietą Łokietkówną. To właśnie dzięki dyplomatycznej interwencji Karola Roberta udało się zapobiec podporządkowaniu – w 1327 roku – ziem będących we władaniu Władysława Łokietka Janowi Luksemburskiemu.

Ludwik Węgierski poszedł w ślady ojca i zaangażował się w odzyskanie Rusi Halicko – Włodzimierskiej dla Kazimierza Wielkiego w latach 1351-1352. 24 stycznia 1355 roku wydano przywilej budzyński na mocy którego możnowładcy ziemi krakowskiej potwierdzili prawa Ludwika do korony polskiej, zwrotnie zaś Ludwik potwierdził dotychczasowe przywileje szlachty polskiej. Sukcesja w Polsce została zabezpieczona, Ludwik rozpoczął aktywne działania na Bałkanach.

Po śmierci, 5 listopada 1370 roku, króla Kazimierza Wielkiego, Ludwik Węgierski przyjechał do Krakowa i 17 listopada tego samego roku został koronowany przez Jarosława Bogorię, arcybiskupa gnieźnieńskiego na króla Polski.

Ostatnie miesiące 1370 roku to ogromne straty dla Polski:

  • Kiejstut i Lubart zniszczyli zamek we Włodzimierzu Wołyńskim i zajęli ziemię włodzimierską,
  • Władcy Brandenburgii zajęli zamki w Drezdenku i Santoku,
  • Siemowit III, zgodnie z zawartymi z Kazimierzem Wielkim układami z – kolejno – 1351, 1355 i 1359 roku zyskiwał władzę nad całym Mazowszem, do którego przyłączono również księstwo płockie uprzednio należące do Kazimierza Wielkiego.

Już 8 grudnia Ludwik wyjechał z powrotem na Węgry pozostawiając w Polsce trzech namiestników Królestwa Polskiego, z których najważniejszym – regentem – został Sędziwój Pałuka.

17 września 1374 roku, w zamian za zgodę na sukcesję swoich córek do tronu polskiego Ludwik wydał przywilej koszycki. Ludwik zmarł w nocy z 10 na 11 września 1382 roku w Nagyszombat.

Na Węgrzech Ludwik Węgierski otrzymał przydomek Wielki i jest uznawany za jednego z najwybitniejszych władców. W Polsce był po prostu Ludwikiem Węgierskim i nie wsławił się żadnymi wielkimi czynami.

Comments are closed.