Towarzystwo Patriotyczne Renesans ze Skarżyska-Kamiennej postanowiło zorganizować wieczorek poświęcony osobie Waleriana Łukasińskiego. Kim był, jak droga była jego sercu Ojczyzna, tego wszystkiego mogliśmy dowiedzieć się ze wspomnianego wieczornego spotkania. Walerian Łukasiński był tajnym więźniem bezpośrednio podległym Kancelarii Osobistej Jego Cesarskiej Mości Mikołaja I. Człowiekiem, który przez ostatnie 46 lat ze swojego 82-letniego życia przetrzymywany był w różnych więzieniach i twierdzach, w tym przez 37 lat w kazamatach najstraszniejszego więzienia carskiej Rosji – twierdzy szlisselburskiej.
Pochodził z patriotycznej rodziny
Ta wielka postać z naszej historii narodowej, urodziła się w dniu 15 kwietnia 1786 roku w Warszawie, w rodzinie drobnego szlachcica i wielkiego patrioty. W 1807 roku jako młody, wykształcony człowiek, Walerian Łukasiński zaciągnął się ochotniczo do batalionu strzelców pieszych. Pod dowództwem generała Józefa Zajączka, brał on udział w kampanii przeciwko Rosji i Prusom toczonej w roku 1808, uzyskując za swoją odwagę stopień podporucznika – wpomina historyk Jadwiga Dula.
U boku Napoleona
Podczas wojny z Austrią, prowadzonej przez Napoleona w 1809 roku, zasłużył się on w bitwie pod Raszynem i z rąk samego Księcia Józefa Poniatowskiego otrzymał awans na stopień porucznika. W czasie kampanii saskiej, w roku 1813 dostał się do niewoli austriackiej. Szybko jednak, opuścił on cesarskie więzienie, powracając do Polski jako nasz bohater. Po upadku Napoleona i utworzeniu Królestwa Polskiego, zgłosił się on do służby w wojsku polskim i otrzymał stanowisko kapitana 4 Pułku Piechoty Liniowej zwanego Pułkiem Czwartaków- czytała z opracowan historycznych Agnieszka Bulińska.
Szczególny awans
-W 1816 roku, za męstwo i niezrównany spryt militarny, Walerian Łukasiński awansował na stopień majora. W tym roku także, nawiązał on kontakt z najwybitniejszymi przedstawicielami polskiego wolnomularstwa, z którym zresztą był duchowo związany już od 1811 roku. Właśnie masoneria była punktem wyjścia dla założonego w 1819 roku, przez Łukasińskiego Wolnomularstwa Narodowego. Ta licząca około 200 członków tajna organizacja patriotyczna, stawiała sobie za cel doprowadzenie, pod berłem rosyjskiego cara, do odbudowy niepodległej Polski w granicach sprzed 1772 roku- czytamy we wspomnieniach o Łukasińskim.
WN zostało rozwiązane
W 1820 roku, na skutek konfliktów w kierownictwie, Wolnomularstwo Narodowe zostało rozwiązane, lecz już w rok później część jego członków weszła w skład utworzonego przez Łukasińskiego Narodowego Towarzystwa Patriotycznego, którego celem było odzyskanie niepodległości poprzez zjednoczenie z Królestwem Polskim byłych ziem Rzeczypospolitej zabranej. Organizacja ta, nie dążyła do szybkiego wybuchu walk o niepodległość, twardo stojąc na stanowisku, że walka taka może być podjęta dopiero w sprzyjających warunkach międzynarodowych. Działalność Towarzystwa Patriotycznego, nie trwała jednak długo. Wydany przez namiestnika Królestwa generała Zajączka nakaz likwidacji wszelkich stowarzyszeń, śledzenie członków byłych lóż masońskich przez policję oraz aktywna działalność carskiego komisarza Senatora Nowosilcowa, doprowadziły w 1822 roku do aresztowania Waleriana Łukasińskiego. Od tego momentu, Walerian Łuksasiński wolności nie odzyskał już nigdy.
