Tego dnia 1015 roku zmarł Wielki Książę Kijowski Włodzimierz I Rurykowicz
Włodzimierz I Rurykowicz urodził się około 960 roku, jako najmłodszy syn kniazia Światosława w położonej na Wołyniu wsi Budziatycze. Po śmierci ojca, w 972 roku, otrzymał w przydziale Nowogród wielki, jednak musiał stamtąd uciec przed przyrodnimi braćmi – Jaropełkiem i Olegiem.
Zajrzyj też tutaj: Rurykowicze – Wielkie dynastie Europy
Powrócił na swoje ziemie dopiero w roku 978 na czele oddziału wikingów, z których pomocą wyparł przyrodnich braci i poza Nowogrodem Wielkim, zajął także Kijów, Połock i Smoleńsk. Trzy lata później, Włodzimierz I Rurykowicz przyłączył do swoich ziem Grody Czerwieńskie, pokonując przy tym Jaćwingów.
Rządząc w kraju twardą ręką, ufundował chram w Kijowie z bogatymi posagami bogów. Zmiany wymusił na Włodzimierzu w 988 roku ślub z Anną, siostrą bizantyńskiego cesarza Bazylego II Bułgarobójcy. Wtedy też przyjął chrzest w Cherosonezie.
Po powrocie do Kijowa, kazał zniszczyć chramy, własnoręcznie obalając przy tym posąg Peruna i wrzucając go do Dniepru. Jako neofita wprowadził surowe kary, za nieprzestrzeganie nowej wiary. Ostatnie lata życia spędził na walkach ze swoimi dwunastoma synami.
Zmarł w czasie wyprawy wojennej do Nowogrodu opanowanego przez syna, Jarosława I Mądrego. Ciało Włodzimierza, który już za życia otrzymał przydomek “Wielki”, zostało złożone w ufundowanej przez niego Cerkwi Dzięsięcinnej w Kijowie. Został uznany świętym kościoła katolickiego i prawosławnego.
