Tego dnia 1333 roku miała miejsce bitwa pod Halidon Hill
Bitwa pod Halidon Hill rozegrała się pomiędzy angielską armią pod wodzą króla Edwarda III, a szkockimi siłami dowodzonymi przez sir Archibalda Douglasa. Była to jedna z walk stoczonych podczas drugiej wojny o niepodległość Szkocji. Bitwa zakończyła się całkowitą porażką Szkotów.
Po pokonaniu wojsk wiernych królowi Dawidowi II pod Dupplin Moor w sierpniu 1332 roku, Edward Balliol który rościł sobie prawa do tronu szkockiego, udał się do Scone, gdzie doprowadził do swojej koronacji. W listopadzie tego samego roku w Roxburghu uznał zwierzchnictwo Edwarda III nad Szkocją i obiecał mu hołd lenny. Jednak w grudniu, koalicja Szkotów wiernych Dawidowi II pod wodzą nowego regenta, sir Archibalda Douglasa, pokonała Balliola w bitwie pod Annan i wygnała go z kraju.
Wiosną 1333 r. Balliol powrócił na czele wojsk angielskich i obległ Berwick. W maju dołączył do niego król Edward III, który poparł pretensje Balliola do tronu szkockiego. W lipcu Szkoci dowodzeni przez Douglasa w sile 13 tysięcy, ruszyli na pomoc oblężonemu Berwick i doprowadzili do bitwy pod Halidon Hill z wojskami angielskimi liczącymi około 9 tysięcy ludzi.
Siły angielskie ustawiły się w pozycji obronnej, uszykowane w trzy rzuty na wzgórzu wznoszącym się nad wszystkimi podejściami do Berwick. Edward III spieszył swoich konnych rycerzy, osłaniając skrzydła każdego z ich rzutów oddziałami łuczników. Atak Szkotów rozbił się o czoło armii angielskiej i poniósł ciężkie straty od ostrzału łuczników, po czym wojska króla angielskiego przeszły do kontrataku i całkowicie zniszczyły armię szkocką.
Wśród poległych znalazł się sam Archibald Douglas, sześciu earlów, siedemdziesięciu baronów, pięciuset rycerzy i giermków oraz niewiadoma liczba prostych włóczników – w sumie nie do końca można oszacować straty Szkotów, jednak było one bardzo wysokie. Po stronie angielskiej zginęło ponoć zaledwie 15 ludzi, najprawdopodobniej jednak mówi się o stratach rzędu od 50 do 400 zabitych.
