Bitwa odbyła się w ramach powstania styczniowego i była jedną z największych podczas tego zrywu.
Generał Marian Langiewicz skoncentrował znaczne siły w klasztorze w Wąchocku. 24 lutego Rosjanie postanowili zaatakować powstańców z kilku stron. Walka była zażarta i po opanowaniu miasta przez Rosjan, Langiewicz nakazał odwrót. Cały czas trwały potyczki, a atak grupy Czangierego wywołał w powstańcach panikę, którą jednak opanował polski generał. Wojska polskie zdołały wycofać się do Bolmina, poniosły jednak ciężkie straty – 300 zabitych, 500 rannych, cały tabor i 2 działa.
Tylko przytomność umysłu Langiewicza i kontrataki kawalerii zapobiegły masakrze polskiej grupy.
