Tego dnia 1933 roku we Lwowie zmarł wybitny historyk, profesor Oswald Balzer
Oswald Balzer urodził się 23 stycznia 1858 roku w Chodorowie na terenie Cesarstwa Austro-Węgierskiego. W 1878 roku rozpoczął studia na Wydziale Prawnym Uniwersytetu we Lwowie. Habilitował się w 1885 roku na Uniwersytecie we Lwowie. Już W 1887 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie pracował w latach 1887–1933. W 1890 roku został profesorem zwyczajnym prawa polskiego prywatnego i historii prawa polskiego.
W 1902 roku reprezentował rząd Galicji w sporze między Galicją a Węgrami o przynależność Morskiego Oka. Już po odzyskaniu niepodległości brał czynny udział w przywracaniu godła polskiego, oraz ustanawianiu nazwy nowej waluty, gdzie był gorącym zwolennikiem „złotego”.
Jako pierwszy przedstawiciel nauki, został w 1921 roku odznaczony Orderem Orła Białego. Ponadto był założycielem Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członkiem Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie, oraz Akademii Umiejętności między innymi w Pradze, Petersburgu i Zagrzebiu.
Do jego największych prac należała „Genealogia Piastów” z 1895 roku, trzytomowe „Królestwo Polskie 1295-1370” wydane w latach 1919-1920, czy „Porządek sądów i spraw prawa ormiańskiego z r. 1604” wydany w 1912 roku.
Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
