Tego dnia 1655 roku miała miejsce kapitulacja pod Ujściem. Wielkopolskie pospolite ruszenie poddało się przed szwedzką armią
W lipcu 1655 roku kapitulacja pod Ujściem pozwoliła wejść armii Karola X Gustawa w głąb Rzeczypospolitej. Dzień wcześniej, 24 lipca zaczęła się tzw. bitwa pod Ujściem. Było to pierwsze starcie w tzw. „potopie szwedzkim”.
Armia szwedzka pod dowództwem feldmarszałka Arvida Wittenberga, po przekroczeniu granicy 21 lipca, dotarła pod Ujście, gdzie przy przeprawie przez rzekę stanęło wielkopolskie pospolite ruszenie. Wojska polskie pod dowództwem wojewody poznańskiego Krzysztofa Opalińskiego i wojewody kaliskiego Andrzeja Grudzińskiego, miały stawiać opór do nadejścia króla z siłami głównymi.
Piechota łanowa obsadziła przeprawę i rozpoczęło się obustronne ostrzeliwanie. W tym samym czasie, oddziały szwedzkie ruszyły w dół rzeki i tam się przeprawiły. Gdy szlachta z pospolitego ruszenia dowiedziała się o tym manewrze, w obozie zapanował chaos i panika.
Dowódcy, widząc zaistniałą sytuację, postanowili rozpocząć rokowania. I tak oto 25 Lipca 1655 roku, podpisana została kapitulacja przez dowódców polskich oraz obecnych senatorów. I za zgodą większości szlachty. Zawarto układ, na mocy którego województwo poznańskie i kaliskie poddawały się pod protekcję króla Karola X Gustawa.
Przeczytaj też: Po co Rzeczpospolitej pospolite ruszenie?
