Tego dnia 1812 roku zakończyła się bitwa pod Krasnym
Bitwa pod Krasnym to starcie w trakcie wojen napoleońskich, w ramach francuskiej inwazji na Rosję 18 listopada 1812 roku. 60 000 Wielka Armia Napoleona starła się z 70 000 żołnierzy pod dowództwem Michaiła Kutuzowa.
W takim razie nie pozostaje nam nic innego, jak tylko wywalczyć sobie drogę odwrotu bagnetami!
Napoleon, 17 listopada 1812 r., Dubrowna
Kontynuując marsz odwrotowy ze spalonej Moskwy, wojska napoleońskie, liczące wciąż około 50 000 ludzi pod bronią, w kilku kolumnach rozciągniętych na cztery dni marszu, dotarły 15 listopada do okolic wsi Krasny, w której 2 miesiące wcześniej miała miejsce inna bitwa pomiędzy wycofującymi się Rosjanami, a zwycięskimi wówczas Francuzami.
Tym razem było odwrotnie – to sprzymierzeni musieli uciekać przed zagonami Kozaków i reszty wojsk rosyjskich Michaiła Kutuzowa. Większość pułków Wielkiej Armii, z wyjątkiem faworyzowanej Gwardii, przystępowała do tej bitwy w mocno zredukowanych składach osobowych – w większości pułków pod sztandarami znajdowało się kilka garstek żołnierzy.
W ciągu czterech dni walk, wycofująca się na zachód armia Napoleona była wystawiona na flankowe uderzenia sił rosyjskich, które oskrzydliwszy przeciwnika, ostrzeliwały go podczas przemarszu przed swoim frontem. Mimo przewagi liczebnej, Rosjanie nie zdecydowali się zadać wrogowi ostatecznego ciosu, co po dziś dzień pozostaje tajemnicą.
Wojska francuskie straciły ok. 20 000 ludzi, podczas gdy Rosjanie ok. 5 000. Nadmienić również wypada, że podczas ostatniego dnia bitwy, na zachód przedarła się grupa marsz. Michela Neya, licząca tylko 1 000 osób, tym samym stając się po raz kolejny ariergardą wycofującej się Wielkiej Armii.
Ciekawostką jest również, że Rosjanie w czasie bitwy zdobyli furgon z rzeczami marszałka Davouta, w którym znajdowała się jego buława.
