Tego dnia 1494 roku urodziła się Bona Sforza – królowa Polski, księżna Bari i Rosano oraz od roku 1524 spadkobierczyni pretensji do Królestwa Jerozolimy
Bona Sforza urodziła się w Vigevano, zmarła 19 listopada 1557 w Bari. Pochodziła z możnego włoskiego rodu książąt Mediolanu – Sforzów. Była córką Giana Galeazza Sforzy i Izabeli Aragońskiej. Żona Zygmunta I Starego i matka Zygmunta II Augusta.
Była pierwszą królową, która z ogromnym zaangażowaniem zajmowała się polityką. Zasłużyła się jako dobry gospodarz. Zagospodarowała wielkie połacie nieużytków, zaludniała pustki, budowała mosty, młyny, tartaki. Rozbudowywała miasta. Budowała twierdze warowne, np. Bar.
Królowa Bona często mawiała: „U was dukaty leżą na gościńcach, schylić się jeno, ażeby je zebrać. Nikt nie chce? Tym lepiej dla mnie”. Wyjeżdżając z Polski pozostawiła po sobie doskonale zagospodarowane dobra królewskie, przynoszące ogromne dochody.
Niestety tego stanu rzeczy nie potrafili utrzymać późniejsi władcy.
